Jobi 9

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

A Hiob odpowiedział:

2 “Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?

Doprawdy, wiem, że tak [jest]. Lecz jak człowiek miałby być usprawiedliwiony przed Bogiem?

3 Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.

Gdyby chciał się z nim spierać, nie odpowie mu ani raz na tysiąc.

4 Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?

Ma on mądre serce i potężną siłę. Kto mu się sprzeciwił i powodziło mu się?

5 Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.

On przenosi góry, a [ludzie] nie zauważają, przewraca je w swoim gniewie.

6 Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.

On wstrząsa ziemią z jej miejsca i trzęsą się jej filary.

7 Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.

On rozkaże słońcu i ono nie wschodzi, zamyka też gwiazdy pieczęcią.

8 I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.

On sam rozciąga niebiosa i kroczy po falach morza.

9 Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.

On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i gwiazdozbiory południa.

10 Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.

On czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cuda, których zliczyć nie można.

11 Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.

Oto przechodzi obok mnie, a nie widzę go; mija mnie, a ja go nie dostrzegam.

12 Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: “Çfarë po bën?”.

Oto gdy zabiera, któż go powstrzyma? Któż mu powie: Co czynisz?

13 Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.

Gdyby Bóg nie odwrócił swego gniewu, zuchwali pomocnicy upadliby pod nim.

14 Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?

Jakże ja mu odpowiem? [Jakie] słowa wybiorę, aby się z nim spierać?

15 Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.

Choćbym był sprawiedliwy, nie odpowiedziałbym mu, lecz błagałbym swojego sędziego.

16 Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,

Choćbym go wzywał, a on by się odezwał, jeszcze nie uwierzyłbym, że mnie wysłuchał;

17 ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.

Kruszy mnie bowiem burzą i pomnaża moje rany bez powodu.

18 Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.

Nie pozwala mi odetchnąć, raczej napełnia mnie goryczą.

19 Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?

Jeśli [chodzi] o siłę, oto jest potężny, a jeśli chodzi o sąd, któż mnie przed nim przyprowadzi?

20 Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.

Jeśli się usprawiedliwię, moje usta mnie potępią. Jeśli powiem, że jestem doskonały, to one wykażą, że jestem przewrotny.

21 Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.

Choćbym był doskonały, przecież nie znałbym swojej duszy; gardziłbym swoim życiem.

22 Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: “Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin”.

Jedno jest [pewne], dlatego powiedziałem: On niszczy [zarówno] doskonałego, [jak] i niegodziwego;

23 Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.

Jeśli bicz nagle zabija, śmieje się on z doświadczenia niewinnych.

24 Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?

Ziemia została wydana w ręce niegodziwego. On zakrywa oblicze sędziów. A jeśli nie on, któż [to czyni]?

25 Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.

Ale moje dni są szybsze niż goniec, uciekły i nie widziały nic dobrego.

26 Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.

Przeminęły jak szybkie łodzie, jak orzeł, który rzuca się na żer.

27 Në qoftë se them: “Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar”,

Jeśli powiem: Zapomnę o swojej skardze, zaniecham swego gniewu i pocieszę się;

28 më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.

Wtedy przerażają mnie wszystkie moje cierpienia, bo wiem, że nie uznasz mnie za niewinnego.

29 Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?

Jeśli jestem niegodziwy, to czemu trudzę się na próżno?

30 Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,

Choćbym się umył wodą ze śniegu i oczyścił mydłem swoje ręce;

31 ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.

Ty i tak zanurzysz mnie w dole i moje szaty będą się mną brzydzić.

32 Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.

On bowiem nie jest człowiekiem jak ja, abym śmiał mu odpowiedzieć i abyśmy razem stanęli przed sądem.

33 Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.

Nie ma między nami rozjemcy, który mógłby położyć rękę na nas obu.

34 Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.

Niech tylko zdejmie ze mnie swoją rózgę, a jego groza niech mnie już nie przeraża;

35 Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.

Wtedy będę mówił i nie będę się go bać; ale tak nie jest ze mną.