Jobi 9

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

I odpowiedział Ijob, a rzekł:

2 “Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?

Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?

3 Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.

Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.

4 Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?

Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?

5 Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.

On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.

6 Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.

On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.

7 Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.

Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.

8 I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.

On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.

9 Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.

On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.

10 Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.

On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.

11 Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.

Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.

12 Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: “Çfarë po bën?”.

Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?

13 Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.

Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.

14 Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?

Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?

15 Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.

Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.

16 Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,

Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:

17 ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.

Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;

18 Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.

Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.

19 Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?

Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?

20 Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.

Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.

21 Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.

Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.

22 Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: “Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin”.

Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;

23 Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.

Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;

24 Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?

Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?

25 Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.

Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.

26 Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.

Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.

27 Në qoftë se them: “Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar”,

Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:

28 më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.

Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.

29 Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?

Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?

30 Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,

A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:

31 ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.

Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.

32 Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.

Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.

33 Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.

Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.

34 Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.

Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;

35 Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.

Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.