Jobi 9

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

et respondens Iob ait

2 “Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?

vere scio quod ita sit et quod non iustificetur homo conpositus Deo

3 Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.

si voluerit contendere cum eo non poterit ei respondere unum pro mille

4 Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?

sapiens corde est et fortis robore quis restitit ei et pacem habuit

5 Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.

qui transtulit montes et nescierunt hii quos subvertit in furore suo

6 Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.

qui commovet terram de loco suo et columnae eius concutiuntur

7 Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.

qui praecipit soli et non oritur et stellas claudit quasi sub signaculo

8 I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.

qui extendit caelos solus et graditur super fluctus maris

9 Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.

qui facit Arcturum et Oriona et Hyadas et interiora austri

10 Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.

qui facit magna et inconprehensibilia et mirabilia quorum non est numerus

11 Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.

si venerit ad me non videbo si abierit non intellegam eum

12 Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: “Çfarë po bën?”.

si repente interroget quis respondebit ei vel quis dicere potest cur facis

13 Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.

Deus cuius resistere irae nemo potest et sub quo curvantur qui portant orbem

14 Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?

quantus ergo sum ego qui respondeam ei et loquar verbis meis cum eo

15 Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.

qui etiam si habuero quippiam iustum non respondebo sed meum iudicem deprecabor

16 Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,

et cum invocantem exaudierit me non credo quod audierit vocem meam

17 ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.

in turbine enim conteret me et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa

18 Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.

non concedit requiescere spiritum meum et implet me amaritudinibus

19 Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?

si fortitudo quaeritur robustissimus est si aequitas iudicii nemo pro me audet testimonium dicere

20 Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.

si iustificare me voluero os meum condemnabit me si innocentem ostendere pravum me conprobabit

21 Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.

etiam si simplex fuero hoc ipsum ignorabit anima mea et taedebit me vitae meae

22 Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: “Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin”.

unum est quod locutus sum et innocentem et impium ipse consumit

23 Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.

si flagellat occidat semel et non de poenis innocentum rideat

24 Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?

terra data est in manu impii vultum iudicum eius operit quod si non ille est quis ergo est

25 Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.

dies mei velociores fuerunt cursore fugerunt et non viderunt bonum

26 Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.

pertransierunt quasi naves poma portantes sicut aquila volans ad escam

27 Në qoftë se them: “Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar”,

cum dixero nequaquam ita loquar commuto faciem meam et dolore torqueor

28 më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.

verebar omnia opera mea sciens quod non parceres delinquenti

29 Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?

si autem et sic impius sum quare frustra laboravi

30 Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,

si lotus fuero quasi aquis nivis et fulserint velut mundissimae manus meae

31 ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.

tamen sordibus intingues me et abominabuntur me vestimenta mea

32 Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.

neque enim viro qui similis mei est respondebo nec qui mecum in iudicio ex aequo possit audiri

33 Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.

non est qui utrumque valeat arguere et ponere manum suam in ambobus

34 Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.

auferat a me virgam suam et pavor eius non me terreat

35 Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.

loquar et non timebo eum neque enim possum metuens respondere