Jobi 9

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

ヨブは答えて言った、

2 “Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?

「まことにわたしは、その事のそのとおりであることを知っている。しかし人はどうして神の前に正しくありえようか。

3 Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.

よし彼と争おうとしても、千に一つも答えることができない。

4 Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?

彼は心賢く、力強くあられる。だれが彼にむかい、おのれをかたくなにして、栄えた者があるか。

5 Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.

彼は、山を移されるが、山は知らない。彼は怒りをもって、これらをくつがえされる。

6 Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.

彼が、地を震い動かしてその所を離れさせられると、その柱はゆらぐ。

7 Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.

彼が日に命じられると、日は出ない。彼はまた星を閉じこめられる。

8 I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.

彼はただひとり天を張り、海の波を踏まれた。

9 Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.

彼は北斗、オリオン、プレアデスおよび南の密室を造られた。

10 Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.

彼が大いなる事をされることは測りがたく、不思議な事をされることは数知れない。

11 Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.

見よ、彼がわたしのかたわらを通られても、わたしは彼を見ない。彼は進み行かれるが、わたしは彼を認めない。

12 Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: “Çfarë po bën?”.

見よ、彼が奪い去られるのに、だれが彼をはばむことができるか。だれが彼にむかって『あなたは何をするのか』と言うことができるか。

13 Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.

神はその怒りをやめられない。ラハブを助ける者どもは彼のもとにかがんだ。

14 Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?

どうしてわたしは彼に答え、言葉を選んで、彼と議論することができよう。

15 Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.

たといわたしは正しくても答えることができない。わたしを責められる者にあわれみを請わなければならない。

16 Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,

たといわたしが呼ばわり、彼がわたしに答えられても、わたしの声に耳を傾けられたとは信じない。

17 ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.

彼は大風をもってわたしを撃ち砕き、ゆえなく、わたしに多くの傷を負わせ、

18 Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.

わたしに息をつかせず、苦い物をもってわたしを満たされる。

19 Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?

力の争いであるならば、彼を見よ、さばきの事であるならば、だれが彼を呼び出すことができよう。

20 Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.

たといわたしは正しくても、わたしの口はわたしを罪ある者とする。たといわたしは罪がなくても、彼はわたしを曲った者とする。

21 Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.

わたしは罪がない、しかしわたしは自分を知らない。わたしは自分の命をいとう。

22 Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: “Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin”.

皆同一である。それゆえ、わたしは言う、『彼は罪のない者と、悪しき者とを共に滅ぼされるのだ』と。

23 Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.

災がにわかに人を殺すような事があると、彼は罪のない者の苦難をあざ笑われる。

24 Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?

世は悪人の手に渡されてある。彼はその裁判人の顔をおおわれる。もし彼でなければ、これはだれのしわざか。

25 Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.

わたしの日は飛脚よりも速く、飛び去って幸を見ない。

26 Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.

これは走ること葦舟のごとく、えじきに襲いかかる、わしのようだ。

27 Në qoftë se them: “Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar”,

たといわたしは『わが嘆きを忘れ、憂い顔をかえて元気よくなろう』と言っても、

28 më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.

わたしはわがもろもろの苦しみを恐れる。あなたがわたしを罪なき者とされないことをわたしは知っているからだ。

29 Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?

わたしは罪ある者とされている。どうして、いたずらに労する必要があるか。

30 Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,

たといわたしは雪で身を洗い、灰汁で手を清めても、

31 ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.

あなたはわたしを、みぞの中に投げ込まれるので、わたしの着物も、わたしをいとうようになる。

32 Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.

神はわたしのように人ではないゆえ、わたしは彼に答えることができない。われわれは共にさばきに臨むことができない。

33 Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.

われわれの間には、われわれふたりの上に手を置くべき仲裁者がない。

34 Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.

どうか彼がそのつえをわたしから取り離し、その怒りをもって、わたしを恐れさせられないように。

35 Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.

そうすれば、わたしは語って、彼を恐れることはない。わたしはみずからそのような者ではないからだ。