Jobi 9

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Hiob antwortete und sprach:

2 “Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?

Ja, ich weiß gar wohl, daß es also ist und daß ein Mensch nicht recht behalten mag gegen Gott.

3 Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.

Hat er Lust, mit ihm zu hadern, so kann er ihm auf tausend nicht eins antworten.

4 Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?

Er ist weise und mächtig; wem ist's je gelungen, der sich wider ihn gelegt hat?

5 Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.

Er versetzt Berge, ehe sie es innewerden, die er in seinem Zorn umkehrt.

6 Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.

Er bewegt die Erde aus ihrem Ort, daß ihre Pfeiler zittern.

7 Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.

Er spricht zur Sonne, so geht sie nicht auf, und versiegelt die Sterne.

8 I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.

Er breitet den Himmel aus allein und geht auf den Wogen des Meeres.

9 Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.

Er macht den Wagen am Himmel und Orion und die Plejaden und die Sterne gegen Mittag.

10 Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.

Er tut große Dinge, die nicht zu erforschen sind, und Wunder, deren keine Zahl ist.

11 Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.

Siehe, er geht an mir vorüber, ehe ich's gewahr werde, und wandelt vorbei, ehe ich's merke.

12 Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: “Çfarë po bën?”.

Siehe, wenn er hinreißt, wer will ihm wehren? Wer will zu ihm sagen: Was machst du?

13 Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.

Er ist Gott; seinen Zorn kann niemand stillen; unter ihn mußten sich beugen die Helfer Rahabs.

14 Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?

Wie sollte ich denn ihm antworten und Worte finden gegen ihn?

15 Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.

Wenn ich auch recht habe, kann ich ihm dennoch nicht antworten, sondern ich müßte um mein Recht flehen.

16 Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,

Wenn ich ihn schon anrufe, und er mir antwortet, so glaube ich doch nicht, daß er meine Stimme höre.

17 ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.

Denn er fährt über mich mit Ungestüm und macht mir Wunden viel ohne Ursache.

18 Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.

Er läßt meinen Geist sich nicht erquicken, sondern macht mich voll Betrübnis.

19 Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?

Will man Macht, so ist er zu mächtig; will man Recht, wer will mein Zeuge sein?

20 Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.

Sage ich, daß ich gerecht bin, so verdammt er mich doch; bin ich Unschuldig, so macht er mich doch zu Unrecht.

21 Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.

Ich bin unschuldig! ich frage nicht nach meiner Seele, begehre keines Lebens mehr.

22 Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: “Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin”.

Es ist eins, darum sage ich: Er bringt um beide, den Frommen und den Gottlosen.

23 Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.

Wenn er anhebt zu geißeln, so dringt er alsbald zum Tod und spottet der Anfechtung der Unschuldigen.

24 Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?

Das Land aber wird gegeben unter die Hand der Gottlosen, und der Richter Antlitz verhüllt er. Ist's nicht also, wer anders sollte es tun?

25 Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.

Meine Tage sind schneller gewesen denn ein Läufer; sie sind geflohen und haben nichts Gutes erlebt.

26 Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.

Sie sind dahingefahren wie die Rohrschiffe, wie ein Adler fliegt zur Speise.

27 Në qoftë se them: “Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar”,

Wenn ich gedenke: Ich will meiner Klage vergessen und meine Gebärde lassen fahren und mich erquicken,

28 më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.

so fürchte ich alle meine Schmerzen, weil ich weiß, daß du mich nicht unschuldig sein lässest.

29 Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?

Ich muß ja doch ein Gottloser sein; warum mühe ich mich denn so vergeblich?

30 Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,

Wenn ich mich gleich mit Schneewasser wüsche und reinigte mein Hände mit Lauge,

31 ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.

so wirst du mich doch tauchen in Kot, und so werden mir meine Kleider greulich anstehen.

32 Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.

Denn er ist nicht meinesgleichen, dem ich antworten könnte, daß wir vor Gericht miteinander kämen.

33 Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.

Es ist zwischen uns kein Schiedsmann, der seine Hand auf uns beide lege.

34 Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.

Er nehme von mir seine Rute und lasse seinen Schrecken von mir,

35 Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.

daß ich möge reden und mich nicht vor ihm fürchten dürfe; denn ich weiß, daß ich kein solcher bin.