Jobi 9

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Hiob antwortete und sprach:

2 “Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?

Ja wohl, ich weiß, daß es so ist, - wie könnte der Mensch je Recht behalten gegen Gott!

3 Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.

Wenn er geruhte, mit ihm zu streiten, - nicht auf eins von Tausend könnt' er ihm erwidern!

4 Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?

Der weisen Sinnes und von gewaltiger Kraft ist - wer hat ihm je getrotzt und blieb unversehrt?

5 Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.

Er, der unvermerkt Berge versetzt, indem er sie umstürzt in seinem Grimm;

6 Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.

der die Erde aufbeben macht von ihrer Stätte, daß ihre Säulen ins Wanken geraten,

7 Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.

der der Sonne verbietet, aufzustrahlen, und die Sterne unter Siegel legt;

8 I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.

der den Himmel ausspannt allein und einher schreitet auf den Höhen des Meers,

9 Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.

der den Bären schuf, den Orion und die Pleiaden und die Kammern des Südens;

10 Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.

der große Dinge thut, die unerforschlich, und Wunder, die nicht aufzuzählen sind.

11 Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.

Fürwahr, er zieht an mir vorüber, aber ich sehe ihn nicht; er schwebt dahin, aber ich gewahre ihn nicht.

12 Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: “Çfarë po bën?”.

Rafft er hinweg, wer will ihm wehren? Wer darf zu ihm sprechen: “Was thust du da?”

13 Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.

Gott wehrt nicht seinem Zorn - krümmten sich doch Rahabs Helfer unter ihm! -

14 Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?

geschweige, daß ich ihm erwidern dürfte, ihm gegenüber meine Worte wählen könnte,

15 Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.

der ich, auch wenn ich Recht habe, keine Antwort bekomme, zu meinem Widerpart um Gnade flehen muß.

16 Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,

Wenn ich ihn riefe und er gäbe mir Antwort, so würde ich's doch nicht glauben, daß er mich anhören werde.

17 ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.

Vielmehr, im Sturmwind würde er mich anschnauben und meine Wunden ohne Ursach' mehren,

18 Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.

würde mich nimmer aufatmen lassen, sondern mich sättigen mit bitterem Weh.

19 Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?

Gilt's Kraft des Starken, so ist er da, aber gilt's den Rechtsweg - “wer darf mich vorfordern?”

20 Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.

Wär' ich im Recht - mein Mund würde mich verdammen, wäre ich unschuldig - er würde mich zum Betrüger machen!

21 Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.

Unschuldig bin ich - was kümmert mich mein Leben! ich verachte mein Dasein!

22 Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: “Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin”.

Eins ist es, drum spreche ich's aus: er bringt den Frommen wie den Frevler um!

23 Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.

Wenn die Geißel jählings tötet, so lacht er über die Verzweiflung Unschuldiger.

24 Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?

Die Erde ist in der Frevler Hand gegeben, die Augen ihrer Richter hält er zu: wenn er nicht - wer denn sonst?

25 Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.

und meine Tage eilten schneller dahin, als ein Läufer, entflohen, ohne Glück geschaut zu haben,

26 Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.

fuhren dahin wie Binsenkähne, wie ein Adler, der auf Beute stößt.

27 Në qoftë se them: “Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar”,

Wenn ich denke: Ich will meinen Jammer vergessen, will meinen Unmut lassen und heiter blicken,

28 më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.

so schaudre ich vor allen meinen Schmerzen: ich weiß, daß du mich nicht lossprechen wirst.

29 Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?

Ich, ich soll schuldig sein, wozu mich da noch vergeblich abmühen?

30 Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,

Wenn ich mich auch mit Schnee wüsche und meine Hände mit Lauge reinigte,

31 ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.

so würdest du mich in den Pfuhl eintauchen, daß meine Kleider vor mir Abscheu hätten.

32 Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.

Denn er ist nicht ein Mensch wie ich, daß ich ihm Antwort geben, daß wir miteinander vor Gericht treten könnten.

33 Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.

Kein Schiedsmann ist zwischen uns, der auf uns beide seine Hand legen könnte.

34 Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.

Er nehme seinen Stock von mir hinweg und lasse seinen Schrecken mich nicht ängstigen,

35 Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.

so will ich reden, ohne ihn zu fürchten, denn so steht es mit meinem Innern nicht!