Jobi 9

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Darauf gab Job zur Antwort:

2 “Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?

"Wahrhaft, ich weiß, daß es so ist. Wie könnte gegen Gott ein Mensch obsiegen?

3 Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.

Hat einer Lust, mit ihm zu streiten, gibt er auf tausend nicht ein Wort zu hören.

4 Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?

Ist einer noch so klug und stark, wer trotzte ihm und bliebe heil?

5 Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.

Der Berge so versetzt, daß man nicht merkt, daß er im Zorn sie umgestürzt,

6 Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.

der zittern macht der Erde Bau, daß ihre Säulen wanken,

7 Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.

der nicht mehr scheinen heißt die Sonne, und Sterne unter Siegel legt,

8 I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.

der ganz allein den Himmel spannte, auf Wolken schreitet,

9 Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.

den Bären und Orion schuf, den Siebenstern, des Südens Kreuz,

10 Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.

der groß und unerforschlich waltet und Wunder wirket ohne Zahl:

11 Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.

Er macht sich an mich her, bevor ich's sehe, dringt auf mich ein, eh ich's bemerke.

12 Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: “Çfarë po bën?”.

Und packt er zu, wer hält ihn ab? Wer sagt zu ihm: 'Was tust du da?'

13 Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.

Wenn seinem Zorne Gott nicht wehrt, dann winden sich zu seinen Füßen selbst des Ungestüms Gehilfen.

14 Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?

Wie kann dann ich ihm Rede stehen, ihm gegenüber meine Worte wählen,

15 Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.

ich, der ich nicht Bescheid darf geben, mag ich im Recht auch sein, nein, meinen Richter noch anwinseln muß?

16 Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,

Wenn ich ihn riefe, gäbe er mir Antwort? Ich glaub' es nicht, daß er auf meine Stimme hörte,

17 ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.

er, der mich für ein Härchen packt, mir grundlos viele Wunden schlägt.

18 Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.

Er läßt mich nicht zu Atem kommen, weil er mit Bitterkeit mich sättigt.

19 Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?

Wenn's auf die Kraft ankommt, dann ist er stark, und gilt es zu beweisen, wer zeugt für mich?

20 Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.

Bin ich im Recht, dann zeiht mich doch sein Mund des Unrechts, bin ich unschuldig, stellt er mich doch als schuldig hin.

21 Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.

Und wüßte ich nicht selber, daß ich schuldlos bin, wegwürfe ich mein Leben.

22 Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: “Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin”.

Nun ist es so; drum sage ich es offen. Er bringt den Frommen gleich dem Frevler um.

23 Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.

Die Geißel tötet blindlings; er lacht ob der Unschuldigen Verzweiflung.

24 Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?

Die Welt ist somit ausgeliefert in eines Ungerechten Hand, der seinen Strafgerichten das Gesicht verhüllt. Ist's dem nicht so, wie ist es dann?

25 Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.

Und meine Zeit läuft schneller als ein Läufer; sie flieht und sieht das Glück nicht mehr,

26 Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.

so flüchtig wie die Binsenschiffe, rasch wie der beutegierige Aar.

27 Në qoftë se them: “Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar”,

Nie kann ich sagen: 'Ich will mein Leid vergessen, mein Trauern lassen, heiter sein.'

28 më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.

Mir graut vor allen meinen Schmerzen; ich weiß: Du sprichst mich nimmer los.

29 Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?

Ich soll nun einmal schuldig sein. Wozu mich zwecklos mühen?

30 Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,

Und wüsche ich mich weiß wie Schnee und reinigte mit Lauge mir die Hände,

31 ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.

dann tauchtest Du mich um so tiefer in den Kot, daß meine Kleider selbst vor mir sich ekelten.

32 Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.

Er ist kein Mensch wie ich, dem ich erwiderte: 'Gehn wir zusammen vor Gericht!'

33 Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.

Wenn einen Schiedsmann zwischen uns es gäbe, der beide unter seine Aufsicht stellte,

34 Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.

der seinen Stock von mir fernhielte; daß mich die Angst vor jenem nicht betäubte,

35 Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.

dann wollt' ich furchtlos frei aussprechen, daß er - ich weiß es - gegen mich nicht ehrlich ist."