Jobi 9

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Et Job reprit et dit:

2 “Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?

Assurément je sais qu'il en est ainsi; et comment un mortel serait-il juste devant Dieu?

3 Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.

s'il voulait contester avec Lui, il ne répondrait pas à une chose sur mille.

4 Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?

Pour l'intelligence, Il est sage, et pour la force, Il est puissant; qui pourrait Le braver, et rester sain et sauf?

5 Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.

Il déplace soudain les montagnes qu'il bouleverse dans sa colère;

6 Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.

Il ébranle la terre sur sa base, et ses colonnes tremblent;

7 Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.

Il commande au soleil de ne point se lever, et Il met un sceau sur les étoiles;

8 I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.

Il incline les cieux à Lui seul, et s'avance sur les sommités des flots;

9 Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.

Il fit l'Ourse, Orion, les Pléiades, et les retraites lointaines du Midi,

10 Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.

Il fait des choses grandes, qu'on ne peut sonder, et des merveilles qu'on ne peut compter.

11 Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.

Voici, Il m'assaille, et je ne le vois pas, Il attaque, et je ne l'aperçois pas.

12 Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: “Çfarë po bën?”.

Voici, Il emporte: qui le fera revenir? Qui lui dira: Que fais-tu?

13 Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.

Dieu ne calme pas son courroux; sous lui plient les appuis de l'orgueil;

14 Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?

et je pourrais lui répondre, et choisir les paroles à lui dire!

15 Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.

Eussé-je raison, je ne répondrais pas, de mon Juge j'invoquerais la clémence.

16 Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,

Quand Il répondrait à mon appel, je ne croirais pas qu'il ait ouï ma voix;

17 ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.

car Il m'assaille par la tempête, et Il multiplie mes plaies sans motif;

18 Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.

Il ne me laisse pas reprendre haleine, car Il me rassasie d'amertumes.

19 Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?

En appelle-t-on à la vigueur du fort: « Me voici! » [dit-Il] au droit: « Qui M'assignera? »

20 Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.

Eussé-je raison, ma bouche devrait me condamner; fussé-je innocent, Il me trouverait pervers.

21 Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.

Je suis innocent, et ne fais nul cas de la vie. je dédaigne de vivre.

22 Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: “Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin”.

C'est tout un! Aussi dis-je: Il détruit innocent et coupable.

23 Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.

Quand sa verge donne soudain la mort, Il se rit de l'épreuve de l'innocent:

24 Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?

la terre est livrée aux mains de l'impie, Il ôte la vue aux yeux de ses juges. Si ce n'est pas lui, qui est-ce donc?

25 Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.

Mes jours s'en vont plus rapides que le coureur, ils fuient sans voir le bonheur,

26 Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.

ils passent comme des nacelles de roseau, comme l'aigle qui fond sur sa proie.

27 Në qoftë se them: “Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar”,

Si je dis: Je veux oublier ma plainte, quitter mon air triste, redevenir serein;

28 më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.

je m'épouvante de tous mes maux, je sais que Tu ne m'absoudras pas.

29 Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?

Je dois être coupable; pourquoi prendre une peine inutile?

30 Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,

Quand je me laverais dans l'eau de neige, quand avec la lessive je rendrais mes mains nettes,

31 ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.

même alors tu me plongerais dans la fosse, et mes habits mêmes me trouveraient repoussant.

32 Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.

Car Il n'est pas homme comme moi, pour que je réplique, pour que nous paraissions en jugement ensemble.

33 Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.

Entre nous il n'y a point d'arbitre qui interpose sa main entre nous.

34 Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.

Qu'il éloigne de moi sa verge, et que ses terreurs ne m'effraient plus!

35 Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.

alors je parlerai, et serai sans crainte: car ainsi, je ne suis pas à moi-même.