Jobi 9

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Job reprenant dit:

2 “Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?

En vérité je sais qu'il en est ainsi. Comment un mortel serait-il juste aux yeux du Seigneur?

3 Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.

Car si des hommes veulent aller avec Dieu en justice, il ne s'y prêtera pas; il ne voudra pas être contredit sur un seul point entre mille.

4 Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?

Lui seul est sage en ses pensées; il est fort, il est grand; qui donc s'est assez endurci pour lui résister?

5 Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.

Il lutte contre les montagnes et elles l'ignorent; il les bouleverse dans son courroux.

6 Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.

Il ébranle dans ses fondements la terre que recouvre le ciel, et les colonnes qui la soutiennent sont chancelantes.

7 Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.

Il parle au soleil, et le soleil ne se lève pas; il appose son scel sur les astres.

8 I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.

C'est lui seul qui a tendu les cieux et qui marche sur la mer comme sur un sol affermi.

9 Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.

Il a créé les Pléïades, et l'étoile du soir, et Arcture, et les constellations du Midi.

10 Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.

Il a fait une multitude innombrable de merveilles glorieuses et incompréhensibles.

11 Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.

S'il a passé au-dessus de moi, je ne l'ai point vu; s'il a marché à mes côtés, je n'en ai rien su.

12 Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: “Çfarë po bën?”.

Se détourne-t-il, qui le ramènera? qui osera lui dire: Que faites-vous?

13 Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.

Seul il a dompté toute fureur, il a fait plier les monstres marins sous le ciel.

14 Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?

S'il m'écoutait, s'il jugeait mes arguments!

15 Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.

Quand même je serais juste, il ne m'écouterait pas; je n'obtiendrais pas de lui un arrêt.

16 Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,

Et si je ne l'avais invoqué et qu'il ne m'exauçât point, je ne pourrais croire qu'il eût entendu ma voix.

17 ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.

Je crains qu'il ne me broie au moyen d'un tourbillon, car il amortit les ravages de mes plaies nombreuses.

18 Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.

Il ne me laisse point reprendre haleine, après m'avoir rempli d'amertume,

19 Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?

Et il prévaut par la force. Qui donc résisterait à la condamnation qu'il aurait prononcée?

20 Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.

Juste, ma bouche se trouvera dire des impiétés; irréprochable, je passerai pour criminel.

21 Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.

Car, si j'ai péché, c'est dans l'ignorance de mon âme, et néanmoins la vie m'est ôtée.

22 Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: “Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin”.

Aussi j'ai dit: La colère détruit le riche et le grand.

23 Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.

La mort qui les frappe soudain met à nu leur faiblesse; mais les justes sont tournés en dérision,

24 Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?

Ils sont livrés aux mains des pervers, et le Seigneur a voilé le front des juges. Et si ce n'est pas lui qui est-ce donc?

25 Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.

Ma vie est plus rapide qu'un courrier; on ne s'est point placé sur son passage et on ne l'a pas vue.

26 Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.

Les navires laissent-ils une trace, ou l'aigle qui vole et cherche sa proie?

27 Në qoftë se them: “Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar”,

Si je me dis: Cesse donc de parler; borne-toi à courber la tête et à gémir;

28 më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.

Je tremble de tous mes membres, car je sais que vous ne me jugez point innocent.

29 Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?

Ai-je donc commis quelque impiété? Mais pourquoi ne suis-je point mort?

30 Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,

Lors même que je me serais lavé avec de la neige, et que des mains pures m'auraient purifié,

31 ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.

Vous m'avez assez plongé dans la fange pour que ma robe m'ait souillé.

32 Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.

Car vous n'êtes point comme moi un homme avec qui je puisse contester et comparaître en justice.

33 Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.

Que n'existe-t-il pour nous un médiateur, qui écoute et qui prononce entre vous et moi?

34 Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.

Détournez de moi votre verge; que l'effroi qu'elle m'inspire ne me trouble plus.

35 Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.

Si je cesse de craindre je parlerai, car je ne le peux en l'état où je suis.