Jobi 9

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Alors Job répondit,

2 “Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?

« Je sais en vérité qu'il en est ainsi, mais comment l'homme peut-il être juste avec Dieu?

3 Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.

S'il lui plaît de contester avec lui, il ne peut pas lui répondre une fois sur mille.

4 Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?

Dieu est sage de cœur et puissant de force. Qui s'est endurci contre lui et a prospéré?

5 Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.

Il enlève les montagnes, et ils ne le savent pas, quand il les renverse dans sa colère.

6 Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.

Il secoue la terre de sa place. Ses piliers tremblent.

7 Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.

Il commande au soleil et il ne se lève pas, et scelle les étoiles.

8 I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.

Lui seul étend les cieux, et marche sur les vagues de la mer.

9 Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.

Il crée l'Ours, Orion et les Pléiades, et les chambres du sud.

10 Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.

Il fait de grandes choses qu'on ne peut pas savoir; oui, des choses merveilleuses sans nombre.

11 Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.

Voici qu'il passe à côté de moi, et je ne le vois pas. Il passe aussi, mais je ne le perçois pas.

12 Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: “Çfarë po bën?”.

Voici qu'il arrache. Qui peut l'en empêcher? Qui lui demandera: « Que fais-tu?

13 Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.

« Dieu ne retire pas sa colère. Les aides de Rahab s'abaissent sous lui.

14 Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?

A plus forte raison lui répondrai-je, et choisir mes mots pour argumenter avec lui?

15 Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.

Même si j'étais juste, je n'ai pas voulu lui répondre. Je ferais des supplications à mon juge.

16 Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,

Si j'avais appelé, et qu'il m'ait répondu, pourtant je ne croirais pas qu'il ait écouté ma voix.

17 ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.

Car il me brise par une tempête, et multiplie mes blessures sans raison.

18 Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.

Il ne me permettra pas de reprendre mon souffle, mais me remplit d'amertume.

19 Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?

Si c'est une question de force, voici qu'il est puissant! S'il s'agit de justice, « Qui, dit-il, me convoquera?

20 Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.

Bien que je sois juste, ma propre bouche me condamne. Bien que je sois irréprochable, cela prouvera ma perversité.

21 Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.

Je suis irréprochable. Je ne me respecte pas. Je méprise ma vie.

22 Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: “Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin”.

« C'est la même chose. C'est pourquoi je dis qu'il détruit les irréprochables et les méchants.

23 Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.

Si le fléau tue soudainement, il se moquera du procès des innocents.

24 Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?

La terre est livrée entre les mains des méchants. Il couvre les visages de ses juges. Si ce n'est pas lui, alors qui est-ce?

25 Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.

« Maintenant mes jours sont plus rapides qu'un coureur. Ils s'enfuient. Ils ne voient pas le bien.

26 Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.

Ils ont disparu comme les navires rapides, comme l'aigle qui se jette sur sa proie.

27 Në qoftë se them: “Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar”,

Si je dis: « J'oublierai ma plainte », J'enlèverai mon visage triste, et je me réjouirai,

28 më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.

J'ai peur de tous mes chagrins. Je sais que vous ne me tiendrez pas pour innocent.

29 Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?

Je serai condamné. Alors pourquoi je travaille en vain?

30 Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,

Si je me lave avec de la neige, et je nettoie mes mains avec de la soude,

31 ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.

pourtant tu me plongeras dans le fossé. Mes propres vêtements me feront horreur.

32 Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.

Car il n'est pas un homme, comme moi, pour que je lui réponde, que nous devrions nous réunir pour juger.

33 Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.

Il n'y a pas d'arbitre entre nous, qui pourrait poser sa main sur nous deux.

34 Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.

Qu'il éloigne de moi son bâton. Que sa terreur ne me fasse pas peur;

35 Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.

alors je parlerais, et je ne le craindrais pas, car je ne le suis pas en moi-même.