Jobi 9
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
Then Job answered and said,
2 “Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?
I know it to be so of a truth: but how should man be just with God?
3 Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.
If he will contend with him, he cannot answer him one time out of a thousand.
4 Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?
He is wise in heart, and mighty in strength: who hath hardened himself against him, and hath prospered?
5 Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.
Who removeth the mountains, and they know not: who overturneth them in his anger.
6 Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.
Who shaketh the earth out of its place, and its pillars tremble.
7 Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.
Who commandeth the sun, and it riseth not; and sealeth up the stars.
8 I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.
Who alone spreadeth out the heavens, and treadeth upon the waves of the sea.
9 Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.
Who maketh Arcturus, Orion, and Pleiades, and the chambers of the south.
10 Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.
Who doeth great things past finding out; yea, and wonders without number.
11 Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.
Lo, he goeth by me, and I see him not: he passeth on also, but I perceive him not.
12 Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: “Çfarë po bën?”.
Behold, he taketh away, who can hinder him? who will say to him, What doest thou?
13 Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.
If God will not withdraw his anger, the proud helpers do stoop under him.
14 Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?
How much less shall I answer him, and choose out my words to reason with him?
15 Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.
Whom, though I were righteous, yet would I not answer, but I would make supplication to my judge.
16 Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,
If I had called, and he had answered me; yet I would not believe that he had hearkened to my voice.
17 ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.
For he breaketh me with a tempest, and multiplieth my wounds without cause.
18 Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.
He will not allow me to take my breath, but filleth me with bitterness.
19 Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?
If I speak of strength, lo, he is strong: and if of judgment, who shall set me a time to plead?
20 Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.
If I justify myself, my own mouth shall condemn me: if I say, I am perfect, that also shall prove me perverse.
21 Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.
Though I were perfect, yet would I not know my soul: I would despise my life.
22 Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: “Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin”.
This is one thing, therefore I said it, He destroyeth the perfect and the wicked.
23 Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.
If the scourge shall slay suddenly, he will laugh at the trial of the innocent.
24 Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?
The earth is given into the hand of the wicked: he covereth the faces of its judges; if not, where, and who is he?
25 Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.
Now my days are swifter than a post: they flee away, they see no good.
26 Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.
They are passed away as the swift ships: as the eagle that hasteth to the prey.
27 Në qoftë se them: “Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar”,
If I say, I will forget my complaint, I will put off my heaviness, and comfort myself:
28 më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.
I am afraid of all my sorrows, I know that thou wilt not hold me innocent.
29 Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?
If I am wicked, why then do I labour in vain?
30 Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,
If I wash myself with snow water, and make my hands never so clean;
31 ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.
Yet shalt thou plunge me in the ditch, and my own clothes shall abhor me.
32 Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.
For he is not a man, as I am, that I should answer him, and we should come together in judgment.
33 Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.
Neither is there any mediator between us, that might lay his hand upon us both.
34 Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.
Let him take away his rod from me, and let not his fear terrify me:
35 Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.
Then would I speak, and not fear him; but it is not so with me.
