Jobi 9
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
Then Job answered and said,
2 “Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?
“I truly know that this is so. But how can a person be in the right with God?
3 Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.
If he wants to argue with God, he cannot answer him once in a thousand times.
4 Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?
God is wise in heart and mighty in strength; who has ever hardened himself against him and succeeded?—
5 Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.
he who removes the mountains without warning anyone when he overturns them in his anger—
6 Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.
he who shakes the earth out of its place and sets its supports trembling.
7 Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.
It is the same God who tells the sun not to rise, and it does not, and who covers up the stars,
8 I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.
who by himself stretches out the heavens and tramples down the waves of the sea,
9 Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.
who makes the Bear, Orion, the Pleiades, and the constellations of the south.
10 Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.
He does great and unsearchable things, and wonderful things that cannot be counted.
11 Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.
See, he goes by me, and I do not see him; he passes on also, but I do not perceive him.
12 Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: “Çfarë po bën?”.
If he takes something away, who can stop him? Who can say to him, 'What are you doing?'
13 Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.
God will not withdraw his anger; the helpers of Rahab bow beneath him.
14 Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?
How much less could I answer him, could I choose words to reason with him?
15 Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.
Even if I were righteous, I could not answer him; I could only plead for mercy with my judge.
16 Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,
Even if I called and he answered me, I would not believe that he was listening to my voice.
17 ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.
For he breaks me with a tempest and multiplies my wounds without cause.
18 Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.
He does not allow me to regain my breath; but he fills me with bitterness.
19 Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?
If it is a matter of strength, behold, he is mighty! If it is a matter of justice, who can summon him?
20 Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.
Though I am in the right, my own mouth would condemn me; and though I am blameless, my words would prove me to be guilty.
21 Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.
I am blameless, but I do not care any more about myself; I despise my own life.
22 Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: “Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin”.
It makes no difference, which is why I say that he destroys blameless people and wicked people together.
23 Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.
When a whip suddenly kills, he mocks the despair of the innocent.
24 Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?
The earth is given into the hand of wicked people; God covers the faces of its judges. If it is not he who does it, then who is it?
25 Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.
My days are swifter than a running messenger; my days flee away; they see no good anywhere.
26 Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.
They are as fast as papyrus reed boats, and as fast as the eagle that swoops down on its victim.
27 Në qoftë se them: “Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar”,
If I said that I would forget about my complaints, that I would take off my sad face and be happy,
28 më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.
I would be afraid of all my sorrows because I know that you will not consider me innocent.
29 Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?
I will be condemned; why, then, should I try in vain?
30 Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,
If I washed myself with snow water and made my hands ever so clean,
31 ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.
God would plunge me in a ditch, and my own clothes would be disgusted with me.
32 Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.
For God is not a man, as I am, that I could answer him, that we could come together in court.
33 Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.
There is no judge between us who might lay his hand upon us both.
34 Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.
There is no other judge who could take God's rod off me, who could keep his terror from frightening me.
35 Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.
Then would I speak up and not fear him. But as things are now, I cannot do that.
