Jobi 9
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
And Job, responding, said:
2 “Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?
Truly, I know that it is so, and that man cannot be justified compared with God.
3 Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.
If he chooses to contend with him, he is not able to respond to him once out of a thousand times.
4 Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?
He is understanding in heart and mighty in strength; who has resisted him and yet had peace?
5 Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.
He has moved mountains, and those whom he overthrew in his fury did not know it.
6 Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.
He shakes the earth out of its place and its pillars tremble.
7 Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.
He commands the sun and it does not rise, and he closes the stars as if under a seal.
8 I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.
He alone extends the heavens, and he walks upon the waves of the sea.
9 Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.
He fashions Arcturus, and Orion, and Hyades, and the interior of the south.
10 Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.
He accomplishes great and incomprehensible and miraculous things, which cannot be numbered.
11 Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.
If he approaches me, I will not see him; if he departs, I will not understand.
12 Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: “Çfarë po bën?”.
If he suddenly should question, who will answer him? Or who can say, “Why did you do so?”
13 Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.
God, whose wrath no one is able to resist, and under whom they bend who carry the world,
14 Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?
what am I then, that I should answer him and exchange words with him?
15 Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.
And if I now have any justice, I will not respond, but will beseech my judge.
16 Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,
And if he should listen to me when I call, I would not believe that he had heard my voice.
17 ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.
For he will crush me in a whirlwind and multiply my wounds, even without cause.
18 Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.
He does not permit my spirit to rest, and he fills me with bitterness.
19 Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?
If strength is sought, he is most strong; if equity in judgment, no one would dare to give testimony for me.
20 Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.
If I wanted to justify myself, my own mouth will condemn me; if I would reveal my innocence, he would prove me depraved.
21 Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.
And if I now became simple, my soul would be ignorant even of this, and my life would weary me.
22 Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: “Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin”.
There is one thing that I have said: both the innocent and the impious he consumes.
23 Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.
If he scourges, let him kill all at once, and not laugh at the punishment of the innocent.
24 Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?
Since the earth has been given into the hand of the impious, he covers the face of its judges; for if it is not him, then who is it?
25 Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.
My days have been swifter than a messenger; they have fled and have not seen goodness.
26 Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.
They have passed by like ships carrying fruits, just like an eagle flying to food.
27 Në qoftë se them: “Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar”,
If I say: “By no means will I speak this way.” I change my face and I am tortured with sorrow.
28 më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.
I have dreaded all my works, knowing that you did not spare the offender.
29 Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?
Yet, if I am also just as impious, why have I labored in vain?
30 Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,
If I had been washed with snow-like waters, and my hands were shining like the cleanest thing,
31 ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.
yet you would plunge me in filth, and my own garments would abhor me.
32 Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.
For even I would not answer a man who were like myself, nor one who could be heard with me equally in judgment.
33 Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.
There is no one who could both prevail in argument and in placing his hand between the two.
34 Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.
Let him take his staff away from me, and let not the fear of him terrify me.
35 Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.
I will speak and I will not fear him, for in fearfulness I am not able to respond.
