Jobi 9

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Then Job answered and said,

2 “Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?

I know of a truth that it is so: for how shall a mortal man be just before the Lord?

3 Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.

For if he would enter into judgment with him, [God] would not hearken to him, so that he should answer to one of his charges of a thousand.

4 Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?

For he is wise in mind, and mighty, and great: who has hardened himself against him and endured?

5 Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.

Who wears out the mountains, and [men] know it not: who overturns them in anger.

6 Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.

Who shakes the [earth] under heaven from its foundations, and its pillars totter.

7 Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.

Who commands the sun, and it rises not; and he seals up the stars.

8 I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.

Who alone has stretched out the heavens, and walks on the sea as on firm ground.

9 Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.

Who makes Pleias, and Hesperus, and Arcturus, and the chambers of the south.

10 Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.

Who does great and unsearchable things; glorious also and excellent things, innumerable.

11 Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.

If ever he should go beyond me, I shall not see him: if he should pass by me, neither thus have I known [it].

12 Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: “Çfarë po bën?”.

If he would take away, who shall turn him back? or who shall say to him, What hast thou done?

13 Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.

For [if] he has turned away [his] anger, the whales under heaven have stooped under him.

14 Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?

Oh then that he would hearken to me, or judge my cause.

15 Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.

For though I be righteous, he will not hearken to me: I will intreat his judgment.

16 Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,

And if I should call and he should not hearken, I cannot believe that he has listened to my voice.

17 ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.

Let him not crush me with a dark storm: but he has made by bruises many without cause.

18 Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.

For he suffers me not to take breath, but he has filled me with bitterness.

19 Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?

For indeed he is strong in power: who then shall resist his judgment?

20 Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.

For though I should seem righteous, my mouth will be profane: and though I should seem blameless, I shall be proved perverse.

21 Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.

For even if I have sinned, I know it not [in] my soul: but my life is taken away.

22 Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: “Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin”.

Wherefore I said, Wrath slays the great and mighty man.

23 Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.

For the worthless die, but the righteous are laughed to scorn.

24 Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?

For they are delivered into the hands of the unrighteous [man]: he covers the faces of the judges [of the earth]: but if it be not he, who is it?

25 Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.

But my life is swifter than a post: [my days] have fled away, and they knew it not.

26 Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.

Or again, is there a trace of [their] path [left] by ships? or is there one of the flying eagle as it seeks [its] prey?

27 Në qoftë se them: “Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar”,

And if I should say, I will forget to speak, I will bow down my face and groan;

28 më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.

I quake in all my limbs, for I know that thou wilt not leave me alone [as] innocent.

29 Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?

But since I am ungodly, why have I not died?

30 Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,

For if I should wash myself with snow, and purge myself with pure hands,

31 ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.

thou hadst thoroughly plunged me in filth, and my garment had abhorred me.

32 Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.

For thou art not man like me, with whom I could contend, that we might come together to judgment.

33 Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.

Would that [he] our mediator were [present], and a reprover, and one who should hear [the cause] between both.

34 Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.

Let him remove [his] rod from me, and let not his fear terrify me:

35 Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.

so shall I not be afraid, but I will speak: for I am not thus conscious [of guilt].