Jobi 9
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
And Job made answer and said,
2 “Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?
Truly, I see that it is so: and how is it possible for a man to get his right before God?
3 Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.
If a man was desiring to go to law with him, he would not be able to give him an answer to one out of a thousand questions.
4 Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?
He is wise in heart and great in strength: who ever made his face hard against him, and any good came of it?
5 Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.
It is he who takes away the mountains without their knowledge, overturning them in his wrath:
6 Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.
Who is moving the earth out of its place, so that its pillars are shaking:
7 Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.
Who gives orders to the sun, and it does not give its light; and who keeps the stars from shining.
8 I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.
By whose hand the heavens were stretched out, and who is walking on the waves of the sea:
9 Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.
Who made the Bear and Orion, and the Pleiades, and the store-houses of the south:
10 Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.
Who does great things not to be searched out; yes, wonders without number.
11 Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.
See, he goes past me and I see him not: he goes on before, but I have no knowledge of him.
12 Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: “Çfarë po bën?”.
If he puts out his hand to take, by whom may it be turned back? who may say to him, What are you doing?
13 Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.
God's wrath may not be turned back; the helpers of Rahab were bent down under him.
14 Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?
How much less may I give an answer to him, using the right words in argument with him?
15 Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.
Even if my cause was good, I would not be able to give an answer; I would make request for grace from him who was against me.
16 Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,
If I had sent for him to be present, and he had come, I would have no faith that he would give ear to my voice.
17 ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.
For I would be crushed by his storm, my wounds would be increased without cause.
18 Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.
He would not let me take my breath, but I would be full of bitter grief.
19 Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?
If it is a question of strength, he says, Here I am! and if it is a question of a cause at law, he says, Who will give me a fixed day?
20 Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.
Though I was in the right, he would say that I was in the wrong; I have done no evil; but he says that I am a sinner.
21 Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.
I have done no wrong; I give no thought to what becomes of me; I have no desire for life.
22 Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: “Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin”.
It is all the same to me; so I say, He puts an end to the sinner and to him who has done no wrong together.
23 Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.
If death comes suddenly through disease, he makes sport of the fate of those who have done no wrong.
24 Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?
The land is given into the power of the evil-doer; the faces of its judges are covered; if not by him, then who has done it?
25 Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.
My days go quicker than a post-runner: they go in flight, they see no good.
26 Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.
They go rushing on like reed-boats, like an eagle dropping suddenly on its food.
27 Në qoftë se them: “Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar”,
If I say, I will put my grief out of mind, I will let my face be sad no longer and I will be bright;
28 më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.
I go in fear of all my pains; I am certain that I will not be free from sin in your eyes.
29 Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?
You will not let me be clear of sin! why then do I take trouble for nothing?
30 Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,
If I am washed with snow water, and make my hands clean with soap;
31 ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.
Then you will have me pushed into the dust, so that I will seem disgusting to my very clothing.
32 Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.
For he is not a man as I am, that I might give him an answer, that we might come together before a judge.
33 Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.
There is no one to give a decision between us, who might have control over us.
34 Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.
Let him take away his rod from me and not send his fear on me:
35 Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.
Then I would say what is in my mind without fear of him; for there is no cause of fear in myself.
