Jobi 9
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
А Иов в отговор рече:
2 “Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?
Наистина зная, че това е така, Но как ще се оправдае човек пред Бога?
3 Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.
Ако поиска да се съди с Него, Не може да му отговори за едно от хиляда.
4 Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?
Мъдро сърце и мощна сила има Бог; Кой, като е упорствувал против Него, е благоденствувал?
5 Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.
Той премества планините и те не усещат Когато ги е превърнал в гнева Си.
6 Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.
Той поклаща земята от мястото й, Тъй щото и стълбовете й треперят.
7 Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.
Той заповядва на слънцето, и не изгрява; И туря под печат звездите.
8 I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.
Той сам простира небесата, И стъпва на морските вълни.
9 Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.
Той прави съзвездията - Мечката, Ориона и Плеядите, И скритите пространства на юг.
10 Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.
Той прави велики и неизследими дела. И безбройни чудеса.
11 Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.
Ето, минава край мене, и не Го виждам; Преминава и не Го съглеждам;
12 Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: “Çfarë po bën?”.
Ако грабна плячка, кой ще Му забрани? Кой ще Му рече: Що правиш?
13 Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.
Ако Бог не оттегли гнева Си, Горделивите помощници се повалят под Него!
14 Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?
Колко по-малко бих могъл аз да Му отговоря И да избера думите си, за да разисквам с Него!
15 Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.
Комуто, и праведен ако бях, не можех отговори, Но щях да повярвам, че е послушал гласа ми.
16 Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,
Ако извиках, и ми отговореше, Не щях да повярвам, че е послушал гласа ми.
17 ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.
Защото ме смазва с вихрушка, И умножава раните ми без причина.
18 Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.
Не ме оставя да си отдъхна, Но ме насища с горчивини.
19 Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?
Ако е дума за силата на мощните; Ето ме! Би казал Той; И ако за съд, би казал: Кой ще Ми определи време да съдя?
20 Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.
Даже ако бях праведен, осъдили ме биха собствените ми уста; Ако бях непорочен, Той би ме показал опърничав.
21 Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.
Макар да бях непорочен, не бих зачитал себе си, Презрял бих живота си.
22 Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: “Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin”.
Все едно е; затова казвам: Той погубва и непорочния и нечестивия,
23 Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.
Ако бичът Му убива внезапно, Той се смее при изпитанията на невинните.
24 Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?
Земята е предадена в ръцете на нечестивите; Той покрива лицата на съдиите; Ако не, тогава кой е, който прави това?
25 Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.
А моите дни са по-бързи от бързоходец; Бягат без да видят добро;
26 Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.
Преминаха като леки кораби, Като орел, който се спуща върху лова.
27 Në qoftë se them: “Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar”,
Ако река: Ще забравя оплакването си, Ще оставя желанието си, и ще се утеша.
28 më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.
В ужас съм от всичките си скърби Зная, че Ти няма да ме имаш за невинен;
29 Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?
Нечестив ще се считам; Защо, прочее, да се трудя напразно?
30 Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,
Ако се умия със снежна вода, И очистя със сапун ръцете си,
31 ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.
Ти пак ще ме хвърлиш в тинята, Така щото и самите ми дрехи ще се гнусят от мене.
32 Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.
Защото Той не е човек, както съм аз, та да Му отговоря И да дойдем заедно на съд.
33 Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.
Няма посредник помежду ни, Който да тури ръката си върху двама ни,
34 Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.
Нека оттегли от мене тоягата Си, И ужасът Му да не ме уплашва.
35 Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.
Тогава ще говоря, и няма да се боя от Него; Защото в себе си не съм така уплашен.
