Jobi 9

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Əyyub belə cavab verdi:

2 “Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?

«Belə olduğunu, həqiqətən, bilirəm. Amma Allah qarşısında insan necə haqlı çıxa bilər?

3 Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.

Əgər Onunla kimsə mübahisə etmək istəsə, Onun min sualına bir cavab tapa bilməz.

4 Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?

Hikməti dərin, gücü tükənməyən Odur. Ona qarşı duranlardan kim sağ qalıb?

5 Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.

Allah dağları yerindən oynadar, Dağlar heç bilməz. Qəzəbi ilə onları alt-üst edər.

6 Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.

Dünyanı yerindən oynadar, Dirəklərini lərzəyə salar.

7 Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.

Əmr etsə, günəş doğmaz, Ulduzların işığını örtüb möhürlər.

8 I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.

Odur təkbaşına göyləri sərən, Dəniz dalğalarının üstündə gəzən.

9 Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.

Odur Böyük Ayı, Orion, Ülkər bürclərini, Cənub bürclərini yaradan.

10 Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.

Odur dərk etmədiyimizdən də böyük işlər görən, Saysız xariqələr göstərən.

11 Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.

Bax yanımdan elə keçər ki, Onu görə bilmərəm, Elə keçib gedər ki, heç hiss etmərəm.

12 Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: “Çfarë po bën?”.

Nə isə tutub apararsa, kim Ona mane ola bilər? Kim Ona “Nə edirsən?” deyə bilər?

13 Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.

Allah qəzəbini geri döndərməz, Rahavın köməkçiləri belə, ayağı altda qalar.

14 Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?

Belə isə Ona necə cavab verə bilərəm? Hüzurunda necə söz tapa bilərəm?

15 Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.

Günahsız olsam belə, Ona cavab verə bilmərəm, Rəhm etsin deyə Hökmdarıma yalvarmalıyam.

16 Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,

Onu çağıranda O mənə cavab versə belə, Yenə inanmıram ki, O, səsimi eşidir.

17 ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.

Çünki tufanla məni əzir, Nahaq yerə yaralarımı çoxaldır,

18 Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.

Məni nəfəs almağa qoymur, Məni acılarla cana doydurur,

19 Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?

İş qüvvədədirsə, O qüvvəlidir, İş ədalətdədirsə, kim Onu hakimin qarşısına apara bilər?

20 Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.

Mən günahsız olsam belə, dilim məni ittiham edər, Kamil olsam belə, məni təqsirkar çıxarar.

21 Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.

Kamil olsam da, bir şey deyiləm, Öz həyatıma xor baxıram.

22 Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: “Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin”.

Hamısı birdir, ona görə deyirəm: “O həm kamili, həm də günahkarı yox edir”.

23 Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.

Əgər qəfil ölüm gəlsə, Günahsızların əzabına gülür.

24 Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?

Dünya pislərə təslim edilib, Dünya hakimlərinin gözünü bağlayan Odur. O deyilsə, bəs kimdir?

25 Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.

Günlərim sürətlə qaçır, çapardan sürətlidir, Bir xeyir tapmadan qaçırlar.

26 Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.

Qamış qayıq kimi keçib gedirlər Ovunun üstünə şığıyan qartal kimidirlər.

27 Në qoftë se them: “Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar”,

Bu şikayətimi unutmaq istəsəm, Sifətimin ifadəsini dəyişib ürəyimin açılmasını istəsəm,

28 më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.

Bu əziyyətdən yenə vahimələnərəm, Məni günahsız saymayacağını bilərəm.

29 Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?

Madam ki yenə günahkar çıxacağam, Boş yerə niyə belə zəhmət çəkim?

30 Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,

Əgər qar suyu ilə yuyunsam, Əllərimi gilabı ilə yusam,

31 ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.

Yenə də məni çirkaba batırarsan, Paltarlarım belə, məndən iyrənir.

32 Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.

O mənim kimi insan olmadığına görə Ona cavab verə bilmirəm, məhkəməyə birgə gedə bilmirəm.

33 Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.

Kaş aramızda bir hakim olaydı, Əlini ikimizin də üzərinə qoyaydı.

34 Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.

Allah Öz dəyənəyini üstümdən götürəydi, Dəhşəti ilə məni vahimələndirməyəydi.

35 Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.

O zaman Ondan qorxmadan danışardım, Amma bu vəziyyətdə heç nə edə bilmirəm.