< Jobi 8 >

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:
І заговорив шух'я́нин Білда́д та й сказав:
2 “Deri kur do të flasësh në këtë mënyrë, dhe fjalët e gojës sate do të jenë si një erë e furishme?
„Аж доки ти бу́деш таке тереве́нити? І доки слова́ твоїх уст будуть вітром бурхли́вим?
3 A mundet Perëndia të shtrëmbërojë gjykimin dhe i Potfuqishmi të përmbysë drejtësinë?
Чи Бог скри́влює суд, і хіба Всемогу́тній викри́влює правду?
4 Në rast se bijtë e tu kanë mëkatuar kundër tij, ai i ka braktisur në prapësinë e tyre.
Якщо твої діти згріши́ли Йому, то Він їх віддав в руку їх беззако́ння!
5 Por në rast se ti e kërkon Perëndinë dhe i lutesh fort të Plotfuqishmit,
Якщо ти зверта́тися будеш до Бога, і бу́деш блага́ти Всемогу́тнього,
6 në rast se je i pastër dhe i ndershëm, me siguri ai do të ngrihet në favorin tënd dhe do të rivendosë selinë e drejtësisë sate.
якщо чистий ти та безневи́нний, — то тепер Він тобі Свою милість пробу́дить, і напо́внить оселю твою справедли́вістю,
7 Ndonëse gjendja jote e kaluar ka qenë një gjë e vogël,
і хоч твій поча́ток нужде́нний, але́ твій кінець буде ве́льми великий!
8 e ardhmja jote do të jetë e madhe. Pyet, pra, brezat që shkuan dhe shqyrto gjërat e zbuluara nga etërit e tyre;
Поспитай в покоління давні́шого, і міцно збагни́ батьків їхніх, —
9 ne në të vërtetë i përkasim së djeshmes dhe nuk dimë asgjë, sepse ditët tona mbi tokë janë si një hije.
бо ми ж учора́шні, й нічо́го не знаєм, бо тінь — наші дні на землі, —
10 A nuk do të mësojnë vallë ata dhe nuk do të flasin, duke nxjerrë fjalë nga zemra e tyre?
отож вони на́вчать тебе, тобі скажуть, і з серця свойо́го слова́ подаду́ть:
11 A mund të rritet papirusi jashtë moçalit dhe a mund të zhvillohet xunkthi pa ujë?
Чи папі́рус росте без болота? Чи росте очере́т без води?
12 Ndërsa është ende i gjelbër, pa qenë prerë, ai thahet para çdo bari tjetër.
Він іще в доспіва́нні своїм, не зривається, але сохне раніш за всіля́ку траву:
13 Këto janë rrugët e të gjithë atyre që harrojnë Perëndinë; kështu shpresa e të paudhit tretet.
отакі то доро́ги всіх тих, хто забува́є про Бога! І згине надія безбожного,
14 Besimi i tij do të pritet dhe sigurimi i tij është si një pëlhurë merimange.
бо його споді́вання — як те павути́ння, і як дім павукі́в — його певність
15 Ai mbështetet te shtëpia e tij, ajo nuk qëndron; kapet te ajo, por ajo nuk mban.
На свій дім опира́ється, та не встоїть, тримається міцно за ньо́го, — й не вде́ржиться він.
16 Ai është krejt i gjelbër në diell dhe degët e tij zgjaten mbi kopshtin e tij;
Він зеленіє на сонці, й галу́зки його випина́ються понад садка́ його, —
17 dhe rrënjët e tij pleksen rreth një grumbulli gurësh dhe depërtojnë midis gurëve të shtëpisë.
на купі каміння сплело́ся коріння його, воно між камі́ння вросло́:
18 Por në rast se shkëputet nga vendi i tij, ky e mohon, duke thënë: “Nuk të kam parë kurrë!”.
Якщо вирвуть його з його місця, то зречеться його́: тебе я не бачило!
19 Ja, ky është gëzimi i mënyrës së tij të të jetuarit, ndërsa të tjerët do të dalin nga pluhuri.
Така радість дороги його, а з по́роху інші ростуть.
20 Ja, Perëndia nuk e flak njeriun e ndershëm, as i ndihmon keqbërësit.
Тож невинного Бог не цурається, і не буде тримати за ру́ку злочи́нців,
21 Ai do t’i japë edhe më buzëqeshje gojës sate dhe këngë gëzimi buzëve të tua.
аж напо́внить уста́ твої сміхом, а губи твої — криком радости...
22 Ata që të urrejnë do të mbulohen me turp dhe çadra e të paudhëve do të zhduket”.
Твої ненави́сники в сором зодя́гнуться, і намету безбожних не буде!“

< Jobi 8 >