Jobi 8

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

Då svarade Bildad af Suah, och sade:

2 “Deri kur do të flasësh në këtë mënyrë, dhe fjalët e gojës sate do të jenë si një erë e furishme?

Huru länge vill du sådana tala, och låta dins muns tal hafva ett sådant högmod?

3 A mundet Perëndia të shtrëmbërojë gjykimin dhe i Potfuqishmi të përmbysë drejtësinë?

Menar du, att Gud dömmer orätt; eller den Allsmägtige skall vrida rätten?

4 Në rast se bijtë e tu kanë mëkatuar kundër tij, ai i ka braktisur në prapësinë e tyre.

Om dine söner hafva syndat för honom, så hafver han förkastat dem för deras missgernings skull.

5 Por në rast se ti e kërkon Perëndinë dhe i lutesh fort të Plotfuqishmit,

Men om du i tid gifver dig in till Gud, och beder den Allsmägtiga;

6 në rast se je i pastër dhe i ndershëm, me siguri ai do të ngrihet në favorin tënd dhe do të rivendosë selinë e drejtësisë sate.

Och om du äst ren och from, så varder han uppvakandes till dig, och varder åter upprättandes boningen för dina rättfärdighets skull;

7 Ndonëse gjendja jote e kaluar ka qenë një gjë e vogël,

Och der du tillförene hafver haft litet, skall det härefter ganska mycket förökas.

8 e ardhmja jote do të jetë e madhe. Pyet, pra, brezat që shkuan dhe shqyrto gjërat e zbuluara nga etërit e tyre;

Ty fråga de slägter, som i förtiden varit hafva, och tag dig före att fråga deras fäder;

9 ne në të vërtetë i përkasim së djeshmes dhe nuk dimë asgjë, sepse ditët tona mbi tokë janë si një hije.

Ty vi äre såsom i går komne, och vete intet; vårt lif är en skugge på jordene.

10 A nuk do të mësojnë vallë ata dhe nuk do të flasin, duke nxjerrë fjalë nga zemra e tyre?

De skola lära dig, och säga dig det, och gifva sitt tal före utaf sitt hjerta.

11 A mund të rritet papirusi jashtë moçalit dhe a mund të zhvillohet xunkthi pa ujë?

Icke kan säfvet växa, utan det står i vätsko; eller gräs växa utan vatten.

12 Ndërsa është ende i gjelbër, pa qenë prerë, ai thahet para çdo bari tjetër.

Eljest, medan det än står i blomster, förr än det afhugget varder, förtorkas det, förr än man hö bergar.

13 Këto janë rrugët e të gjithë atyre që harrojnë Perëndinë; kështu shpresa e të paudhit tretet.

Så går allom dem som förgäta Gud, och de skrymtares hopp varder förtappadt;

14 Besimi i tij do të pritet dhe sigurimi i tij është si një pëlhurë merimange.

Ty hans tröst blifver omintet, och hans hopp såsom ett dvergsnät.

15 Ai mbështetet te shtëpia e tij, ajo nuk qëndron; kapet te ajo, por ajo nuk mban.

Han förlåter sig på sitt hus, och skall dock icke, bestå; han skall hålla sig derintill, och dock icke beständig blifva.

16 Ai është krejt i gjelbër në diell dhe degët e tij zgjaten mbi kopshtin e tij;

Det grönskas väl förr än solen kommer, och qvistar växa uti dess örtagård;

17 dhe rrënjët e tij pleksen rreth një grumbulli gurësh dhe depërtojnë midis gurëve të shtëpisë.

Dess säd står tjock vid källor, och dess hus på stenar.

18 Por në rast se shkëputet nga vendi i tij, ky e mohon, duke thënë: “Nuk të kam parë kurrë!”.

Men när han uppsluker honom af sitt rum, ställer han sig emot honom, såsom han kände honom intet.

19 Ja, ky është gëzimi i mënyrës së tij të të jetuarit, ndërsa të tjerët do të dalin nga pluhuri.

Si, detta är fröjden i dess väsende; och annor växa upp igen af stoftet.

20 Ja, Perëndia nuk e flak njeriun e ndershëm, as i ndihmon keqbërësit.

Derföre, si, att Gud icke förkastar de goda, och icke uppehåller de ondas hand;

21 Ai do t’i japë edhe më buzëqeshje gojës sate dhe këngë gëzimi buzëve të tua.

Tilldess din mun varder full med löje, och dine läppar fulle med fröjd.

22 Ata që të urrejnë do të mbulohen me turp dhe çadra e të paudhëve do të zhduket”.

Men de, som dig hata, skola komma på skam, och de ogudaktigas boning skall icke blifva beståndandes.