Jobi 8

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

Y RESPONDIÓ Bildad Suhita, y dijo:

2 “Deri kur do të flasësh në këtë mënyrë, dhe fjalët e gojës sate do të jenë si një erë e furishme?

¿Hasta cuándo hablarás tales cosas, y las palabras de tu boca serán [como] un viento fuerte?

3 A mundet Perëndia të shtrëmbërojë gjykimin dhe i Potfuqishmi të përmbysë drejtësinë?

¿Acaso pervertirá Dios el derecho, ó el Todopoderoso pervertirá la justicia?

4 Në rast se bijtë e tu kanë mëkatuar kundër tij, ai i ka braktisur në prapësinë e tyre.

Si tus hijos pecaron contra él, él los echó en el lugar de su pecado.

5 Por në rast se ti e kërkon Perëndinë dhe i lutesh fort të Plotfuqishmit,

Si tú de mañana buscares á Dios, y rogares al Todopoderoso;

6 në rast se je i pastër dhe i ndershëm, me siguri ai do të ngrihet në favorin tënd dhe do të rivendosë selinë e drejtësisë sate.

Si fueres limpio y derecho, cierto luego se despertará sobre ti, y hará próspera la morada de tu justicia.

7 Ndonëse gjendja jote e kaluar ka qenë një gjë e vogël,

Y tu principio habrá sido pequeño, y tu postrimería acrecerá en gran manera.

8 e ardhmja jote do të jetë e madhe. Pyet, pra, brezat që shkuan dhe shqyrto gjërat e zbuluara nga etërit e tyre;

Porque pregunta ahora á la edad pasada, y disponte para inquirir de sus padres de ellos;

9 ne në të vërtetë i përkasim së djeshmes dhe nuk dimë asgjë, sepse ditët tona mbi tokë janë si një hije.

Pues nosotros somos de ayer, y no sabemos, siendo nuestros días sobre la tierra como sombra.

10 A nuk do të mësojnë vallë ata dhe nuk do të flasin, duke nxjerrë fjalë nga zemra e tyre?

¿No te enseñarán ellos, te dirán, y de su corazón sacarán palabras?

11 A mund të rritet papirusi jashtë moçalit dhe a mund të zhvillohet xunkthi pa ujë?

¿Crece el junco sin lodo? ¿crece el prado sin agua?

12 Ndërsa është ende i gjelbër, pa qenë prerë, ai thahet para çdo bari tjetër.

Aun él en su verdor no será cortado, y antes de toda hierba se secará.

13 Këto janë rrugët e të gjithë atyre që harrojnë Perëndinë; kështu shpresa e të paudhit tretet.

Tales son los caminos de todos los que olvidan á Dios: y la esperanza del impío perecerá:

14 Besimi i tij do të pritet dhe sigurimi i tij është si një pëlhurë merimange.

Porque su esperanza será cortada, y su confianza es casa de araña.

15 Ai mbështetet te shtëpia e tij, ajo nuk qëndron; kapet te ajo, por ajo nuk mban.

Apoyaráse él sobre su casa, mas no permanecerá en pie; atendráse á ella, mas no se afirmará.

16 Ai është krejt i gjelbër në diell dhe degët e tij zgjaten mbi kopshtin e tij;

[A manera de un árbol], está verde delante del sol, y sus renuevos salen sobre su huerto;

17 dhe rrënjët e tij pleksen rreth një grumbulli gurësh dhe depërtojnë midis gurëve të shtëpisë.

Vanse entretejiendo sus raíces junto á [una] fuente, y enlazándose hasta un lugar pedregoso.

18 Por në rast se shkëputet nga vendi i tij, ky e mohon, duke thënë: “Nuk të kam parë kurrë!”.

Si le arrancaren de su lugar, éste negarále entonces, [diciendo]: Nunca te vi.

19 Ja, ky është gëzimi i mënyrës së tij të të jetuarit, ndërsa të tjerët do të dalin nga pluhuri.

Ciertamente éste será el gozo de su camino; y de la tierra de donde se [traspusiere], nacerán otros.

20 Ja, Perëndia nuk e flak njeriun e ndershëm, as i ndihmon keqbërësit.

He aquí, Dios no aborrece al perfecto, ni toma la mano de los malignos.

21 Ai do t’i japë edhe më buzëqeshje gojës sate dhe këngë gëzimi buzëve të tua.

Aun henchirá tu boca de risa, y tus labios de júbilo.

22 Ata që të urrejnë do të mbulohen me turp dhe çadra e të paudhëve do të zhduket”.

Los que te aborrecen, serán vestidos de confusión; y la habitación de los impíos perecerá.