Jobi 8

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

Entonces tomó la palabra Baldad suhita y dijo:

2 “Deri kur do të flasësh në këtë mënyrë, dhe fjalët e gojës sate do të jenë si një erë e furishme?

“¿Hasta cuándo hablarás de este modo y serán las palabras de tu boca cual viento tempestuoso?

3 A mundet Perëndia të shtrëmbërojë gjykimin dhe i Potfuqishmi të përmbysë drejtësinë?

¿Acaso Dios tuerce el derecho, o pervierte el Omnipotente la justicia?

4 Në rast se bijtë e tu kanë mëkatuar kundër tij, ai i ka braktisur në prapësinë e tyre.

Si tus hijos contra Él pecaron, Él los ha castigado ya a causa de sus transgresiones.

5 Por në rast se ti e kërkon Perëndinë dhe i lutesh fort të Plotfuqishmit,

Pero tú, si buscas solícito a Dios, e imploras al Todopoderoso,

6 në rast se je i pastër dhe i ndershëm, me siguri ai do të ngrihet në favorin tënd dhe do të rivendosë selinë e drejtësisë sate.

y eres puro y recto, al punto Él velará sobre ti, y prosperará la morada de tu justicia.

7 Ndonëse gjendja jote e kaluar ka qenë një gjë e vogël,

Tu anterior estado será poca cosa, pues tu porvenir será muy grande.

8 e ardhmja jote do të jetë e madhe. Pyet, pra, brezat që shkuan dhe shqyrto gjërat e zbuluara nga etërit e tyre;

Pregunta, si quieres, a las generaciones pasadas, respeta la experiencia de los padres;

9 ne në të vërtetë i përkasim së djeshmes dhe nuk dimë asgjë, sepse ditët tona mbi tokë janë si një hije.

pues de ayer somos y nada sabemos, y nuestros días sobre la tierra pasan como la sombra.

10 A nuk do të mësojnë vallë ata dhe nuk do të flasin, duke nxjerrë fjalë nga zemra e tyre?

Ellos te instruirán, ellos hablarán contigo, y de su corazón sacarán estas palabras:

11 A mund të rritet papirusi jashtë moçalit dhe a mund të zhvillohet xunkthi pa ujë?

¿Puede crecer el papiro sin humedad, el junco elevarse sin agua?

12 Ndërsa është ende i gjelbër, pa qenë prerë, ai thahet para çdo bari tjetër.

Estando aún en flor, y sin ser cortado se seca antes que cualquier otra hierba.

13 Këto janë rrugët e të gjithë atyre që harrojnë Perëndinë; kështu shpresa e të paudhit tretet.

Así será el fin de todos los que se olvidan de Dios; se desvanecerá la esperanza del impío;

14 Besimi i tij do të pritet dhe sigurimi i tij është si një pëlhurë merimange.

su seguridad le será cortada, y su confianza va a ser como telaraña.

15 Ai mbështetet te shtëpia e tij, ajo nuk qëndron; kapet te ajo, por ajo nuk mban.

Se apoya sobre su casa, mas esta no se mantiene, se aferra a ella y no resiste.

16 Ai është krejt i gjelbër në diell dhe degët e tij zgjaten mbi kopshtin e tij;

Está en su lozanía ante el sol, sus renuevos exceden de su huerto,

17 dhe rrënjët e tij pleksen rreth një grumbulli gurësh dhe depërtojnë midis gurëve të shtëpisë.

sus raíces se entrelazan sobre el montón de piedras, hundiéndose hasta donde está la roca;

18 Por në rast se shkëputet nga vendi i tij, ky e mohon, duke thënë: “Nuk të kam parë kurrë!”.

mas cuando se lo arranca de su lugar, este lo desconoce (diciendo): «Nunca te he visto.»

19 Ja, ky është gëzimi i mënyrës së tij të të jetuarit, ndërsa të tjerët do të dalin nga pluhuri.

No es otro el gozo que está al fin de su camino, y de su polvo nacerán otros.

20 Ja, Perëndia nuk e flak njeriun e ndershëm, as i ndihmon keqbërësit.

He aquí que Dios no desecha al justo, ni da la mano a los malvados.

21 Ai do t’i japë edhe më buzëqeshje gojës sate dhe këngë gëzimi buzëve të tua.

Algún día rebosará de risa tu boca, y tus labios de júbilo.

22 Ata që të urrejnë do të mbulohen me turp dhe çadra e të paudhëve do të zhduket”.

Los que te aborrecen se cubrirán de ignominia, y la tienda de los impíos dejará de existir.”