Jobi 8

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

Da tok Bildad fra Suah til orde og sa:

2 “Deri kur do të flasësh në këtë mënyrë, dhe fjalët e gojës sate do të jenë si një erë e furishme?

Hvor lenge vil du tale så? Hvor lenge skal din munns ord være som et veldig vær?

3 A mundet Perëndia të shtrëmbërojë gjykimin dhe i Potfuqishmi të përmbysë drejtësinë?

Skulde vel Gud forvende retten, eller den Allmektige forvende rettferdigheten?

4 Në rast se bijtë e tu kanë mëkatuar kundër tij, ai i ka braktisur në prapësinë e tyre.

Har dine sønner syndet mot ham, så har han gitt dem deres brøde i vold.

5 Por në rast se ti e kërkon Perëndinë dhe i lutesh fort të Plotfuqishmit,

Hvis du vender dig til Gud og beder den Allmektige om nåde,

6 në rast se je i pastër dhe i ndershëm, me siguri ai do të ngrihet në favorin tënd dhe do të rivendosë selinë e drejtësisë sate.

hvis du er ren og opriktig, da vil han våke over dig og gjenreise din rettferds bolig,

7 Ndonëse gjendja jote e kaluar ka qenë një gjë e vogël,

og din forrige lykke vil bli ringe mot din senere lykke, for den skal være overmåte stor.

8 e ardhmja jote do të jetë e madhe. Pyet, pra, brezat që shkuan dhe shqyrto gjërat e zbuluara nga etërit e tyre;

For spør bare fremfarne slekter og akt på det som deres fedre har gransket ut

9 ne në të vërtetë i përkasim së djeshmes dhe nuk dimë asgjë, sepse ditët tona mbi tokë janë si një hije.

- for vi er fra igår og vet intet; for en skygge er våre dager på jorden -

10 A nuk do të mësojnë vallë ata dhe nuk do të flasin, duke nxjerrë fjalë nga zemra e tyre?

de skal lære dig og si dig det og bære frem ord fra sitt hjerte.

11 A mund të rritet papirusi jashtë moçalit dhe a mund të zhvillohet xunkthi pa ujë?

Vokser sivet op hvor det ikke er myrlendt? Blir starrgresset stort uten vann?

12 Ndërsa është ende i gjelbër, pa qenë prerë, ai thahet para çdo bari tjetër.

Ennu står det friskt og grønt og blir ikke skåret; da visner det før alt annet gress.

13 Këto janë rrugët e të gjithë atyre që harrojnë Perëndinë; kështu shpresa e të paudhit tretet.

Således går det alle dem som glemmer Gud, og den gudløses håp går til grunne;

14 Besimi i tij do të pritet dhe sigurimi i tij është si një pëlhurë merimange.

hans tillit avskjæres, og det han trøster sig til, er spindelvev.

15 Ai mbështetet te shtëpia e tij, ajo nuk qëndron; kapet te ajo, por ajo nuk mban.

Han støtter sig på sitt hus, men det står ikke; han holder sig fast i det, men det står ikke fast.

16 Ai është krejt i gjelbër në diell dhe degët e tij zgjaten mbi kopshtin e tij;

Frodig står han der i solens skinn, og hans skudd breder sig ut over hans have;

17 dhe rrënjët e tij pleksen rreth një grumbulli gurësh dhe depërtojnë midis gurëve të shtëpisë.

om en stenrøs slynger sig hans røtter, mellem stener trenger han sig frem.

18 Por në rast se shkëputet nga vendi i tij, ky e mohon, duke thënë: “Nuk të kam parë kurrë!”.

Ryddes han bort fra sitt sted, så kjennes det ikke ved ham, men sier: Jeg har aldri sett dig.

19 Ja, ky është gëzimi i mënyrës së tij të të jetuarit, ndërsa të tjerët do të dalin nga pluhuri.

Se, det er gleden på hans vei, og av mulden spirer andre frem.

20 Ja, Perëndia nuk e flak njeriun e ndershëm, as i ndihmon keqbërësit.

Nei, Gud forkaster ikke en som er ulastelig, og han holder ikke ugudelige ved hånden.

21 Ai do t’i japë edhe më buzëqeshje gojës sate dhe këngë gëzimi buzëve të tua.

Ennu vil han fylle din munn med latter og dine leber med jubel.

22 Ata që të urrejnë do të mbulohen me turp dhe çadra e të paudhëve do të zhduket”.

De som hater dig, skal klædes med skam, og de ugudeliges telt skal ikke mere finnes.