Jobi 8
1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:
respondens autem Baldad Suites dixit
2 “Deri kur do të flasësh në këtë mënyrë, dhe fjalët e gojës sate do të jenë si një erë e furishme?
usquequo loqueris talia et spiritus multiplex sermones oris tui
3 A mundet Perëndia të shtrëmbërojë gjykimin dhe i Potfuqishmi të përmbysë drejtësinë?
numquid Deus subplantat iudicium et Omnipotens subvertit quod iustum est
4 Në rast se bijtë e tu kanë mëkatuar kundër tij, ai i ka braktisur në prapësinë e tyre.
etiam si filii tui peccaverunt ei et dimisit eos in manu iniquitatis suae
5 Por në rast se ti e kërkon Perëndinë dhe i lutesh fort të Plotfuqishmit,
tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum et Omnipotentem fueris deprecatus
6 në rast se je i pastër dhe i ndershëm, me siguri ai do të ngrihet në favorin tënd dhe do të rivendosë selinë e drejtësisë sate.
si mundus et rectus incesseris statim evigilabit ad te et pacatum reddet habitaculum iustitiae tuae
7 Ndonëse gjendja jote e kaluar ka qenë një gjë e vogël,
in tantum ut priora tua fuerint parva et novissima tua multiplicentur nimis
8 e ardhmja jote do të jetë e madhe. Pyet, pra, brezat që shkuan dhe shqyrto gjërat e zbuluara nga etërit e tyre;
interroga enim generationem pristinam et diligenter investiga patrum memoriam
9 ne në të vërtetë i përkasim së djeshmes dhe nuk dimë asgjë, sepse ditët tona mbi tokë janë si një hije.
hesterni quippe sumus et ignoramus quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram
10 A nuk do të mësojnë vallë ata dhe nuk do të flasin, duke nxjerrë fjalë nga zemra e tyre?
et ipsi docebunt te loquentur tibi et de corde suo proferent eloquia
11 A mund të rritet papirusi jashtë moçalit dhe a mund të zhvillohet xunkthi pa ujë?
numquid vivere potest scirpus absque humore aut crescet carectum sine aqua
12 Ndërsa është ende i gjelbër, pa qenë prerë, ai thahet para çdo bari tjetër.
cum adhuc sit in flore nec carpatur manu ante omnes herbas arescit
13 Këto janë rrugët e të gjithë atyre që harrojnë Perëndinë; kështu shpresa e të paudhit tretet.
sic viae omnium qui obliviscuntur Deum et spes hypocritae peribit
14 Besimi i tij do të pritet dhe sigurimi i tij është si një pëlhurë merimange.
non ei placebit vecordia sua et sicut tela aranearum fiducia eius
15 Ai mbështetet te shtëpia e tij, ajo nuk qëndron; kapet te ajo, por ajo nuk mban.
innitetur super domum suam et non stabit fulciet eam et non consurget
16 Ai është krejt i gjelbër në diell dhe degët e tij zgjaten mbi kopshtin e tij;
humectus videtur antequam veniat sol et in horto suo germen eius egreditur
17 dhe rrënjët e tij pleksen rreth një grumbulli gurësh dhe depërtojnë midis gurëve të shtëpisë.
super acervum petrarum radices eius densabuntur et inter lapides commorabitur
18 Por në rast se shkëputet nga vendi i tij, ky e mohon, duke thënë: “Nuk të kam parë kurrë!”.
si absorbuerit eum de loco suo negabit eum et dicet non novi te
19 Ja, ky është gëzimi i mënyrës së tij të të jetuarit, ndërsa të tjerët do të dalin nga pluhuri.
haec est enim laetitia viae eius ut rursum de terra alii germinentur
20 Ja, Perëndia nuk e flak njeriun e ndershëm, as i ndihmon keqbërësit.
Deus non proiciet simplicem nec porriget manum malignis
21 Ai do t’i japë edhe më buzëqeshje gojës sate dhe këngë gëzimi buzëve të tua.
donec impleatur risu os tuum et labia tua iubilo
22 Ata që të urrejnë do të mbulohen me turp dhe çadra e të paudhëve do të zhduket”.
qui oderunt te induentur confusione et tabernaculum impiorum non subsistet
