Jobi 8

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

Et Bildad de Such prit la parole et dit:

2 “Deri kur do të flasësh në këtë mënyrë, dhe fjalët e gojës sate do të jenë si një erë e furishme?

Jusques à quand tiendras-tu ces discours? Les paroles de ta bouche ont la violence de l'ouragan.

3 A mundet Perëndia të shtrëmbërojë gjykimin dhe i Potfuqishmi të përmbysë drejtësinë?

Dieu fera-t-Il plier la loi, et le Tout-puissant, plier la justice?

4 Në rast se bijtë e tu kanë mëkatuar kundër tij, ai i ka braktisur në prapësinë e tyre.

Si tes fils ont péché contre Lui, Il les a mis à la merci de leur crime.

5 Por në rast se ti e kërkon Perëndinë dhe i lutesh fort të Plotfuqishmit,

Mais si tu veux chercher Dieu, et du Tout-puissant implorer la clémence,

6 në rast se je i pastër dhe i ndershëm, me siguri ai do të ngrihet në favorin tënd dhe do të rivendosë selinë e drejtësisë sate.

si tu es pur et droit, oh! alors Il veillera sur toi, et donnera le bonheur à la maison d'un juste,

7 Ndonëse gjendja jote e kaluar ka qenë një gjë e vogël,

et tes commencements auront été petits, tant ton avenir aura de grandeur.

8 e ardhmja jote do të jetë e madhe. Pyet, pra, brezat që shkuan dhe shqyrto gjërat e zbuluara nga etërit e tyre;

Interroge en effet l'âge qui précède, et fais attention aux recherches de ses pères:

9 ne në të vërtetë i përkasim së djeshmes dhe nuk dimë asgjë, sepse ditët tona mbi tokë janë si një hije.

(car nous sommes d'hier, et nous ne savons pas, car nos jours sont une ombre sur la terre).

10 A nuk do të mësojnë vallë ata dhe nuk do të flasin, duke nxjerrë fjalë nga zemra e tyre?

Ne t'instruiront-ils pas? ne te diront-ils pas, et de leur cœur ces mots ne sortiront-ils pas?

11 A mund të rritet papirusi jashtë moçalit dhe a mund të zhvillohet xunkthi pa ujë?

Le papyrus grandit-il où il n'y a pas de marais? le roseau prospère-t-il où il n'y a pas d'eau?

12 Ndërsa është ende i gjelbër, pa qenë prerë, ai thahet para çdo bari tjetër.

il en est encore à son premier jet, on ne le fauche pas, cependant il sèche avant toutes les herbes.

13 Këto janë rrugët e të gjithë atyre që harrojnë Perëndinë; kështu shpresa e të paudhit tretet.

Tel est le chemin de quiconque oublie Dieu, et l'espoir de l'impie s'évanouit,

14 Besimi i tij do të pritet dhe sigurimi i tij është si një pëlhurë merimange.

son assurance est brisée, en une toile d'araignée il met sa confiance;

15 Ai mbështetet te shtëpia e tij, ajo nuk qëndron; kapet te ajo, por ajo nuk mban.

il s'appuie sur sa maison, et elle ne tient pas, il s'y cramponne, et elle ne reste pas debout.

16 Ai është krejt i gjelbër në diell dhe degët e tij zgjaten mbi kopshtin e tij;

Il est plein de sève aux rayons mêmes du soleil, et ses jets s'étendent au delà de son enclos,

17 dhe rrënjët e tij pleksen rreth një grumbulli gurësh dhe depërtojnë midis gurëve të shtëpisë.

dans des monceaux de cailloux ses racines s'insinuent, il affronte un sol pierreux;

18 Por në rast se shkëputet nga vendi i tij, ky e mohon, duke thënë: “Nuk të kam parë kurrë!”.

qu'on l'arrache de sa place, elle le renie: « Je ne t'ai jamais vu! »

19 Ja, ky është gëzimi i mënyrës së tij të të jetuarit, ndërsa të tjerët do të dalin nga pluhuri.

Telles sont les délices de ses voies, et de la poussière il en croîtra d'autres.

20 Ja, Perëndia nuk e flak njeriun e ndershëm, as i ndihmon keqbërësit.

Voici, Dieu ne rejette pas l'innocent, mais Il ne prend point les pécheurs par la main:

21 Ai do t’i japë edhe më buzëqeshje gojës sate dhe këngë gëzimi buzëve të tua.

si bien qu'il remplira ta bouche d'allégresse, et tes lèvres, de jubilation.

22 Ata që të urrejnë do të mbulohen me turp dhe çadra e të paudhëve do të zhduket”.

Ceux qui te haïssent, seront couverts de honte, et la tente des impies cessera d'être,