Jobi 8

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

Et Baldad de Sauchée répondant dit:

2 “Deri kur do të flasësh në këtë mënyrë, dhe fjalët e gojës sate do të jenë si një erë e furishme?

Jusqu'à quand parleras-tu de la sorte? Quel esprit verbeux s'exprime par ta bouche?

3 A mundet Perëndia të shtrëmbërojë gjykimin dhe i Potfuqishmi të përmbysë drejtësinë?

Dieu est-il un juge prévaricateur? Le créateur de toutes choses torture-t- il l'équité?

4 Në rast se bijtë e tu kanë mëkatuar kundër tij, ai i ka braktisur në prapësinë e tyre.

Si tes fils ont péché devant lui, il leur a, de sa main, fait expier leurs fautes.

5 Por në rast se ti e kërkon Perëndinë dhe i lutesh fort të Plotfuqishmit,

Commence donc dès l'aurore à prier le Seigneur tout-puissant.

6 në rast se je i pastër dhe i ndershëm, me siguri ai do të ngrihet në favorin tënd dhe do të rivendosë selinë e drejtësisë sate.

Si tu es pur et sincère, il t'exaucera et il te traitera selon sa justice.

7 Ndonëse gjendja jote e kaluar ka qenë një gjë e vogël,

Ce que tu possédais d'abord te semblera médiocre; ce que tu posséderas finalement sera inexprimable.

8 e ardhmja jote do të jetë e madhe. Pyet, pra, brezat që shkuan dhe shqyrto gjërat e zbuluara nga etërit e tyre;

Remonte jusqu'à la première génération; suit à la trace les générations de nos pères.

9 ne në të vërtetë i përkasim së djeshmes dhe nuk dimë asgjë, sepse ditët tona mbi tokë janë si një hije.

Car nous sommes d'hier et nous ne savons rien; notre vie sur la terre est une ombre.

10 A nuk do të mësojnë vallë ata dhe nuk do të flasin, duke nxjerrë fjalë nga zemra e tyre?

N'est-ce donc pas à nos pères de t'instruire, de t'éclairer, et de tirer de leur cœur les paroles que je vais dire?

11 A mund të rritet papirusi jashtë moçalit dhe a mund të zhvillohet xunkthi pa ujë?

Le papyrus croît-il sans eau? L'herbe des prairies pousse-t-elle si elle n'est pas arrosée?

12 Ndërsa është ende i gjelbër, pa qenë prerë, ai thahet para çdo bari tjetër.

La fauche-t-on quand elle est encore près de la racine? Et la plante que rien n'abreuve ne dessèche-t-elle pas?

13 Këto janë rrugët e të gjithë atyre që harrojnë Perëndinë; kështu shpresa e të paudhit tretet.

Ainsi finissent ceux que le Seigneur oublie, car l'espérance de l'impie est vaine.

14 Besimi i tij do të pritet dhe sigurimi i tij është si një pëlhurë merimange.

Sa maison sera déserte; sa tente disparaîtra comme une toile d'araignée.

15 Ai mbështetet te shtëpia e tij, ajo nuk qëndron; kapet te ajo, por ajo nuk mban.

Il aura beau l'étayer, elle ne sera pas solide; dès qu'il en sera enlevé, elle s'écroulera.

16 Ai është krejt i gjelbër në diell dhe degët e tij zgjaten mbi kopshtin e tij;

Il y a de l'humidité sous le soleil, une tige sort de la moisissure qu'elle engendre.

17 dhe rrënjët e tij pleksen rreth një grumbulli gurësh dhe depërtojnë midis gurëve të shtëpisë.

Elle s'élève sur un tas de pierres; elle subsiste au milieu des cailloux.

18 Por në rast se shkëputet nga vendi i tij, ky e mohon, duke thënë: “Nuk të kam parë kurrë!”.

Et s'ils viennent à la dévorer, le lieu même se prêtera à nier son existence. N'as-tu pas vu pareille chose?

19 Ja, ky është gëzimi i mënyrës së tij të të jetuarit, ndërsa të tjerët do të dalin nga pluhuri.

N'est-ce pas comme cette tige que succombe l'impie? Une autre plante hors de terre germera.

20 Ja, Perëndia nuk e flak njeriun e ndershëm, as i ndihmon keqbërësit.

Jamais le Seigneur ne rejettera l'innocence; il n'acceptera pas les dons des pervers.

21 Ai do t’i japë edhe më buzëqeshje gojës sate dhe këngë gëzimi buzëve të tua.

Il mettra le sourire sur les lèvres des hommes sincères, et leur bouche sera pleine de ses louanges.

22 Ata që të urrejnë do të mbulohen me turp dhe çadra e të paudhëve do të zhduket”.

Leurs ennemis seront couverts de honte; et il n'y aura pas de vie heureuse pour les méchants.