Jobi 8

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

Et Bildad, le Shukhite, répondit et dit:

2 “Deri kur do të flasësh në këtë mënyrë, dhe fjalët e gojës sate do të jenë si një erë e furishme?

Jusques à quand diras-tu ces choses, et les paroles de ta bouche seront-elles un vent impétueux?

3 A mundet Perëndia të shtrëmbërojë gjykimin dhe i Potfuqishmi të përmbysë drejtësinë?

Est-ce que Dieu pervertit le droit? Le Tout-puissant pervertira-t-il la justice?

4 Në rast se bijtë e tu kanë mëkatuar kundër tij, ai i ka braktisur në prapësinë e tyre.

Si tes fils ont péché contre lui, il les a aussi livrés en la main de leur transgression.

5 Por në rast se ti e kërkon Perëndinë dhe i lutesh fort të Plotfuqishmit,

Si tu recherches Dieu et que tu supplies le Tout-puissant,

6 në rast se je i pastër dhe i ndershëm, me siguri ai do të ngrihet në favorin tënd dhe do të rivendosë selinë e drejtësisë sate.

Si tu es pur et droit, certainement il se réveillera maintenant en ta faveur, et rendra prospère la demeure de ta justice;

7 Ndonëse gjendja jote e kaluar ka qenë një gjë e vogël,

Et ton commencement aura été petit, mais ta fin sera très grande.

8 e ardhmja jote do të jetë e madhe. Pyet, pra, brezat që shkuan dhe shqyrto gjërat e zbuluara nga etërit e tyre;

Car interroge, je te prie, la génération précédente, et sois attentif aux recherches de leurs pères;

9 ne në të vërtetë i përkasim së djeshmes dhe nuk dimë asgjë, sepse ditët tona mbi tokë janë si një hije.

Car nous sommes d’hier et nous n’avons pas de connaissance, car nos jours sont une ombre sur la terre.

10 A nuk do të mësojnë vallë ata dhe nuk do të flasin, duke nxjerrë fjalë nga zemra e tyre?

Ceux-là ne t’enseigneront-ils pas, ne te parleront-ils pas, et de leurs cœurs ne tireront-ils pas des paroles?

11 A mund të rritet papirusi jashtë moçalit dhe a mund të zhvillohet xunkthi pa ujë?

Le papyrus s’élève-t-il où il n’y a pas de marais? Le roseau croît-il sans eau?

12 Ndërsa është ende i gjelbër, pa qenë prerë, ai thahet para çdo bari tjetër.

Encore dans sa verdeur, sans qu’on l’ait arraché, avant toute herbe il sèche.

13 Këto janë rrugët e të gjithë atyre që harrojnë Perëndinë; kështu shpresa e të paudhit tretet.

Tels sont les sentiers de tous ceux qui oublient Dieu; et l’attente de l’impie périra;

14 Besimi i tij do të pritet dhe sigurimi i tij është si një pëlhurë merimange.

Son assurance sera retranchée, et sa confiance sera une toile d’araignée:

15 Ai mbështetet te shtëpia e tij, ajo nuk qëndron; kapet te ajo, por ajo nuk mban.

Il s’appuiera sur sa maison, et elle ne tiendra pas; il s’y cramponnera, et elle ne restera pas debout.

16 Ai është krejt i gjelbër në diell dhe degët e tij zgjaten mbi kopshtin e tij;

Il est verdoyant devant le soleil, et son rameau s’étend sur son jardin;

17 dhe rrënjët e tij pleksen rreth një grumbulli gurësh dhe depërtojnë midis gurëve të shtëpisë.

Ses racines s’entrelacent dans un tas de rocaille, il voit la demeure des pierres;

18 Por në rast se shkëputet nga vendi i tij, ky e mohon, duke thënë: “Nuk të kam parë kurrë!”.

S’Il l’ôte de sa place, celle-ci le désavouera: Je ne t’ai pas vu!

19 Ja, ky është gëzimi i mënyrës së tij të të jetuarit, ndërsa të tjerët do të dalin nga pluhuri.

Telles sont les délices de ses voies; et de la poussière, d’autres germeront.

20 Ja, Perëndia nuk e flak njeriun e ndershëm, as i ndihmon keqbërësit.

Voici, Dieu ne méprisera pas l’homme parfait, et ne soutiendra pas les mains des méchants:

21 Ai do t’i japë edhe më buzëqeshje gojës sate dhe këngë gëzimi buzëve të tua.

Tandis qu’il remplira ta bouche de rire et tes lèvres de chants de joie,

22 Ata që të urrejnë do të mbulohen me turp dhe çadra e të paudhëve do të zhduket”.

Ceux qui te haïssent seront revêtus de honte, et la tente des méchants ne sera plus.