Jobi 8

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

Et Bildad, le Shuhite, prit la parole,

2 “Deri kur do të flasësh në këtë mënyrë, dhe fjalët e gojës sate do të jenë si një erë e furishme?

« Jusqu'à quand direz-vous ces choses? Les paroles de ta bouche seront-elles un vent puissant?

3 A mundet Perëndia të shtrëmbërojë gjykimin dhe i Potfuqishmi të përmbysë drejtësinë?

Dieu pervertit-il la justice? Ou le Tout-Puissant pervertit-il la justice?

4 Në rast se bijtë e tu kanë mëkatuar kundër tij, ai i ka braktisur në prapësinë e tyre.

Si vos enfants ont péché contre lui, il les a livrés entre les mains de leur désobéissance.

5 Por në rast se ti e kërkon Perëndinë dhe i lutesh fort të Plotfuqishmit,

Si vous voulez chercher Dieu avec diligence, faites vos supplications au Tout-Puissant.

6 në rast se je i pastër dhe i ndershëm, me siguri ai do të ngrihet në favorin tënd dhe do të rivendosë selinë e drejtësisë sate.

Si tu étais pur et droit, sûrement maintenant il se réveillerait pour vous, et faire prospérer la demeure de ta justice.

7 Ndonëse gjendja jote e kaluar ka qenë një gjë e vogël,

Bien que tes débuts aient été modestes, mais votre fin dernière augmenterait considérablement.

8 e ardhmja jote do të jetë e madhe. Pyet, pra, brezat që shkuan dhe shqyrto gjërat e zbuluara nga etërit e tyre;

« Veuillez vous renseigner sur les générations passées. Découvrez l'apprentissage de leurs pères.

9 ne në të vërtetë i përkasim së djeshmes dhe nuk dimë asgjë, sepse ditët tona mbi tokë janë si një hije.

(Car nous ne sommes que d'hier, et nous ne savons rien, car nos jours sur terre ne sont qu'une ombre).

10 A nuk do të mësojnë vallë ata dhe nuk do të flasin, duke nxjerrë fjalë nga zemra e tyre?

Ne vous apprendront-ils pas, ne vous diront-ils pas, et de prononcer des paroles venant de leur cœur?

11 A mund të rritet papirusi jashtë moçalit dhe a mund të zhvillohet xunkthi pa ujë?

« Le papyrus peut-il pousser sans bourbe? Les joncs peuvent-ils pousser sans eau?

12 Ndërsa është ende i gjelbër, pa qenë prerë, ai thahet para çdo bari tjetër.

Pendant qu'il est encore dans sa verdure, ne le coupez pas, il se fane avant tout autre roseau.

13 Këto janë rrugët e të gjithë atyre që harrojnë Perëndinë; kështu shpresa e të paudhit tretet.

Il en est de même des chemins de tous ceux qui oublient Dieu. L'espoir de l'homme impie périra,

14 Besimi i tij do të pritet dhe sigurimi i tij është si një pëlhurë merimange.

dont la confiance se brisera, dont la confiance est une toile d'araignée.

15 Ai mbështetet te shtëpia e tij, ajo nuk qëndron; kapet te ajo, por ajo nuk mban.

Il s'appuie sur sa maison, mais elle ne tient pas debout. Il s'y accrochera, mais cela ne durera pas.

16 Ai është krejt i gjelbër në diell dhe degët e tij zgjaten mbi kopshtin e tij;

Il est vert devant le soleil. Ses pousses sortent le long de son jardin.

17 dhe rrënjët e tij pleksen rreth një grumbulli gurësh dhe depërtojnë midis gurëve të shtëpisë.

Ses racines s'enroulent autour de l'amas de pierres. Il voit la place des pierres.

18 Por në rast se shkëputet nga vendi i tij, ky e mohon, duke thënë: “Nuk të kam parë kurrë!”.

S'il est détruit de son lieu, alors il le reniera, en disant: « Je ne t'ai pas vu.

19 Ja, ky është gëzimi i mënyrës së tij të të jetuarit, ndërsa të tjerët do të dalin nga pluhuri.

Voici la joie de son chemin. De la terre, d'autres jailliront.

20 Ja, Perëndia nuk e flak njeriun e ndershëm, as i ndihmon keqbërësit.

« Voici, Dieu ne rejette pas un homme irréprochable, Il ne soutiendra pas non plus les malfaiteurs.

21 Ai do t’i japë edhe më buzëqeshje gojës sate dhe këngë gëzimi buzëve të tua.

Il remplira encore ta bouche de rires, tes lèvres en criant.

22 Ata që të urrejnë do të mbulohen me turp dhe çadra e të paudhëve do të zhduket”.

Ceux qui te haïssent seront vêtus de honte. La tente des méchants ne sera plus. »