Jobi 8

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

And Bildad the Shuhite answers and says:

2 “Deri kur do të flasësh në këtë mënyrë, dhe fjalët e gojës sate do të jenë si një erë e furishme?

“Until when do you speak these things? And a strong wind—sayings of your mouth?

3 A mundet Perëndia të shtrëmbërojë gjykimin dhe i Potfuqishmi të përmbysë drejtësinë?

Does God pervert judgment? And does the Mighty One pervert justice?

4 Në rast se bijtë e tu kanë mëkatuar kundër tij, ai i ka braktisur në prapësinë e tyre.

If your sons have sinned before Him, And He sends them away, By the hand of their transgression,

5 Por në rast se ti e kërkon Perëndinë dhe i lutesh fort të Plotfuqishmit,

If you seek for God early, And make supplication to the Mighty,

6 në rast se je i pastër dhe i ndershëm, me siguri ai do të ngrihet në favorin tënd dhe do të rivendosë selinë e drejtësisë sate.

If you [are] pure and upright, Surely now He wakes for you, And has completed The habitation of your righteousness.

7 Ndonëse gjendja jote e kaluar ka qenë një gjë e vogël,

And your beginning has been small, And your latter end is very great.

8 e ardhmja jote do të jetë e madhe. Pyet, pra, brezat që shkuan dhe shqyrto gjërat e zbuluara nga etërit e tyre;

For inquire, please, of a former generation, And prepare for a search of their fathers,

9 ne në të vërtetë i përkasim së djeshmes dhe nuk dimë asgjë, sepse ditët tona mbi tokë janë si një hije.

For we [are] of yesterday, and we do not know, For our days [are] a shadow on earth.

10 A nuk do të mësojnë vallë ata dhe nuk do të flasin, duke nxjerrë fjalë nga zemra e tyre?

Do they not show you—speak to you, And from their heart bring forth words?

11 A mund të rritet papirusi jashtë moçalit dhe a mund të zhvillohet xunkthi pa ujë?

Does a rush rise without a marsh? A reed increase without water?

12 Ndërsa është ende i gjelbër, pa qenë prerë, ai thahet para çdo bari tjetër.

While it [is] in its budding—uncropped, Even before any herb it withers.

13 Këto janë rrugët e të gjithë atyre që harrojnë Perëndinë; kështu shpresa e të paudhit tretet.

So [are] the paths of all forgetting God, And the hope of the profane perishes,

14 Besimi i tij do të pritet dhe sigurimi i tij është si një pëlhurë merimange.

Whose confidence is loathsome, And the house of a spider his trust.

15 Ai mbështetet te shtëpia e tij, ajo nuk qëndron; kapet te ajo, por ajo nuk mban.

He leans on his house—and it does not stand, He takes hold on it—and it does not abide.

16 Ai është krejt i gjelbër në diell dhe degët e tij zgjaten mbi kopshtin e tij;

He [is] green before the sun, And over his garden his branch goes out.

17 dhe rrënjët e tij pleksen rreth një grumbulli gurësh dhe depërtojnë midis gurëve të shtëpisë.

His roots are wrapped by a heap, He looks for a house of stones.

18 Por në rast se shkëputet nga vendi i tij, ky e mohon, duke thënë: “Nuk të kam parë kurrë!”.

If [one] destroys him from his place, Then it has feigned concerning him, I have not seen you!

19 Ja, ky është gëzimi i mënyrës së tij të të jetuarit, ndërsa të tjerët do të dalin nga pluhuri.

Behold, this [is] the joy of His way, And from the dust others spring up.

20 Ja, Perëndia nuk e flak njeriun e ndershëm, as i ndihmon keqbërësit.

Behold, God does not reject the perfect, Nor takes hold on the hand of evildoers.

21 Ai do t’i japë edhe më buzëqeshje gojës sate dhe këngë gëzimi buzëve të tua.

While He fills your mouth with laughter, And your lips with shouting,

22 Ata që të urrejnë do të mbulohen me turp dhe çadra e të paudhëve do të zhduket”.

Those hating you put on shame, And the tent of the wicked is not!”