Jobi 8

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

Så tog Sjuhiten Bildad til Orde og sagde:

2 “Deri kur do të flasësh në këtë mënyrë, dhe fjalët e gojës sate do të jenë si një erë e furishme?

"Hvor længe taler du så, hvor længe skal Mundens Uvejr rase?

3 A mundet Perëndia të shtrëmbërojë gjykimin dhe i Potfuqishmi të përmbysë drejtësinë?

Mon Gud vel bøjer Retten, bøjer den Almægtige Retfærd?

4 Në rast se bijtë e tu kanë mëkatuar kundër tij, ai i ka braktisur në prapësinë e tyre.

Har dine Sønner syndet imod ham, og gav han dem deres Brøde i Vold,

5 Por në rast se ti e kërkon Perëndinë dhe i lutesh fort të Plotfuqishmit,

så søg du nu hen til Gud og bed hans Almagt om Nåde!

6 në rast se je i pastër dhe i ndershëm, me siguri ai do të ngrihet në favorin tënd dhe do të rivendosë selinë e drejtësisë sate.

Såfremt du er ren og oprigtig, ja, da vil han våge over dig, genrejse din Retfærds Bolig;

7 Ndonëse gjendja jote e kaluar ka qenë një gjë e vogël,

din fordums Lykke vil synes ringe, såre stor skal din Fremtid blive.

8 e ardhmja jote do të jetë e madhe. Pyet, pra, brezat që shkuan dhe shqyrto gjërat e zbuluara nga etërit e tyre;

Thi spørg dog den befarne Slægt, læg Mærke til Fædrenes Granskning!

9 ne në të vërtetë i përkasim së djeshmes dhe nuk dimë asgjë, sepse ditët tona mbi tokë janë si një hije.

Vi er fra i Går, og intet ved vi, en Skygge er vore Dage på Jord.

10 A nuk do të mësojnë vallë ata dhe nuk do të flasin, duke nxjerrë fjalë nga zemra e tyre?

Mon ej de kan lære dig, sige dig det og give dig Svar af Hjertet:

11 A mund të rritet papirusi jashtë moçalit dhe a mund të zhvillohet xunkthi pa ujë?

Vokser der Siv, hvor der ikke er Sump, gror Nilgræs frem, hvor der ikke er Vand?

12 Ndërsa është ende i gjelbër, pa qenë prerë, ai thahet para çdo bari tjetër.

Endnu i Grøde, uden at høstes, visner det før alt andet Græs.

13 Këto janë rrugët e të gjithë atyre që harrojnë Perëndinë; kështu shpresa e të paudhit tretet.

Så går det enhver, der glemmer Gud, en vanhelliges Håb slår fejl:

14 Besimi i tij do të pritet dhe sigurimi i tij është si një pëlhurë merimange.

som Sommerspind er hans Tilflugt, hans Tillid er Spindelvæv;

15 Ai mbështetet te shtëpia e tij, ajo nuk qëndron; kapet te ajo, por ajo nuk mban.

han støtter sig til sit Hus, det falder, han klynger sig til det, ej står det fast.

16 Ai është krejt i gjelbër në diell dhe degët e tij zgjaten mbi kopshtin e tij;

I Solskinnet vokser han frodigt, hans Ranker breder sig Haven over,

17 dhe rrënjët e tij pleksen rreth një grumbulli gurësh dhe depërtojnë midis gurëve të shtëpisë.

i Stendynger fletter hans Rødder sig ind, han hager sig fast mellem Sten;

18 Por në rast se shkëputet nga vendi i tij, ky e mohon, duke thënë: “Nuk të kam parë kurrë!”.

men rives han bort fra sit Sted, fornægter det ham: "Jeg har ikke set dig!"

19 Ja, ky është gëzimi i mënyrës së tij të të jetuarit, ndërsa të tjerët do të dalin nga pluhuri.

Se, det er Glæden, han har af sin Vej, og af Jorden fremspirer en anden!

20 Ja, Perëndia nuk e flak njeriun e ndershëm, as i ndihmon keqbërësit.

Se, Gud agter ej den uskyldige ringe, han holder ej fast ved de ondes Hånd.

21 Ai do t’i japë edhe më buzëqeshje gojës sate dhe këngë gëzimi buzëve të tua.

End skal han fylde din Mund med Latter og dine Læber med Jubel;

22 Ata që të urrejnë do të mbulohen me turp dhe çadra e të paudhëve do të zhduket”.

dine Avindsmænd skal klædes i Skam og gudløses Telt ej findes mer!