Jobi 8

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

Bildan iz Šuaha progovori tad i reče:

2 “Deri kur do të flasësh në këtë mënyrë, dhe fjalët e gojës sate do të jenë si një erë e furishme?

“Dokad ćeš jošte govoriti tako, dokle će ti riječ kao vihor biti?

3 A mundet Perëndia të shtrëmbërojë gjykimin dhe i Potfuqishmi të përmbysë drejtësinë?

TÓa zar može Bog pravo pogaziti, može li pravdu izvrnut' Svesilni?

4 Në rast se bijtë e tu kanë mëkatuar kundër tij, ai i ka braktisur në prapësinë e tyre.

Ako mu djeca tvoja sagriješiše, preda ih zato bezakonju njinu.

5 Por në rast se ti e kërkon Perëndinë dhe i lutesh fort të Plotfuqishmit,

Al' ako Boga potražiš iskreno i od Svesilnog milost ti izmoliš;

6 në rast se je i pastër dhe i ndershëm, me siguri ai do të ngrihet në favorin tënd dhe do të rivendosë selinë e drejtësisë sate.

ako li budeš čist i neporočan, odsad će svagda on nad tobom bdjeti i obnovit će kuću pravedniku.

7 Ndonëse gjendja jote e kaluar ka qenë një gjë e vogël,

Bit će malena tvoja sreća prošla prema budućoj što te očekuje.

8 e ardhmja jote do të jetë e madhe. Pyet, pra, brezat që shkuan dhe shqyrto gjërat e zbuluara nga etërit e tyre;

No pitaj samo prošle naraštaje, na mudrost pređa njihovih pripazi.

9 ne në të vërtetë i përkasim së djeshmes dhe nuk dimë asgjë, sepse ditët tona mbi tokë janë si një hije.

Od jučer mi smo i ništa ne znamo, poput sjene su na zemlji nam dani.

10 A nuk do të mësojnë vallë ata dhe nuk do të flasin, duke nxjerrë fjalë nga zemra e tyre?

Oni će te poučit' i reći ti, iz srca će svog izvući besjede:

11 A mund të rritet papirusi jashtë moçalit dhe a mund të zhvillohet xunkthi pa ujë?

'Izvan močvare zar će rogoz nići? Zar će bez vode trstika narasti?

12 Ndërsa është ende i gjelbër, pa qenë prerë, ai thahet para çdo bari tjetër.

Zeleni se sva, al' i nekošena usahne prije svake druge trave.

13 Këto janë rrugët e të gjithë atyre që harrojnë Perëndinë; kështu shpresa e të paudhit tretet.

To je kob svakog tko Boga zaboravi; tako propada nada bezbožnika:

14 Besimi i tij do të pritet dhe sigurimi i tij është si një pëlhurë merimange.

Nit je tanana njegovo uzdanje, a ufanje mu kuća paukova.

15 Ai mbështetet te shtëpia e tij, ajo nuk qëndron; kapet te ajo, por ajo nuk mban.

Nasloni li se, ona mu se ljulja, prihvati li se, ona mu se ruši.

16 Ai është krejt i gjelbër në diell dhe degët e tij zgjaten mbi kopshtin e tij;

Zeleni se i sav na suncu buja, vrt su mu cio mladice prerasle.

17 dhe rrënjët e tij pleksen rreth një grumbulli gurësh dhe depërtojnë midis gurëve të shtëpisë.

Svojim korijenjem krš je isprepleo te život crpe iz živa kamena.

18 Por në rast se shkëputet nga vendi i tij, ky e mohon, duke thënë: “Nuk të kam parë kurrë!”.

A kad ga s mjesta njegova istrgnu, ono ga niječe: 'Nikada te ne vidjeh!'

19 Ja, ky është gëzimi i mënyrës së tij të të jetuarit, ndërsa të tjerët do të dalin nga pluhuri.

I evo gdje na putu sada trune dok drugo bilje već niče iz zemlje.

20 Ja, Perëndia nuk e flak njeriun e ndershëm, as i ndihmon keqbërësit.

Ne, Bog neće odbacit' neporočne, niti će rukom poduprijet' opake.

21 Ai do t’i japë edhe më buzëqeshje gojës sate dhe këngë gëzimi buzëve të tua.

Smijeh će ti opet ispuniti usta, s usana će odjeknuti klicanje.

22 Ata që të urrejnë do të mbulohen me turp dhe çadra e të paudhëve do të zhduket”.

Dušmane će ti odjenut' sramota i šatora će nestat' zlikovačkog.'”