Jobi 7

1 “A nuk kryen vallë një punë të rëndë njeriu mbi tokë dhe ditët e tij a nuk janë si ditët e një argati?

¿ Not [does] service [belong] to humankind (on *Qk) earth and like [the] days of a hired laborer [are] days? his.

2 Ashtu si skllavi dëshiron fort hijen dhe ashtu si argati pret mëditjen e tij,

Like a slave [who] he pants for shade and like a hired laborer [who] he longs for wage[s] his.

3 kështu edhe mua më ranë muaj fatkeqësie dhe m’u caktuan net me dhembje.

So I have been allotted for myself months of worthlessness and nights of trouble people have allotted to me.

4 Sa shtrihem, them: “Kur do të ngrihem?”. Por nata është e gjatë dhe jam vazhdimisht i shqetësuar deri në agim.

If I lay down and I will say when? will I arise and it will continue evening and I will be surfeited restlessness until twilight.

5 Mishi im është i mbuluar me krimba dhe me buca dheu, lëkura ime plasaritet dhe është bërë e pështirë.

It is clothed flesh my maggot[s] (and clod[s] of *Qk) dust skin my it has hardened and it has run.

6 Ditët e mia janë më të shpejta se masuri i një endësi dhe po harxhohen pa shpresë.

Days my they have been swift more than a weaver's shuttle and they have come to an end with not hope.

7 Kujto që jeta ime është një frymë; syri im nuk do të shohë më të mirën.

Remember that [is] a breath life my not it will return eye my to see good.

8 Syri i atij që më shikon nuk do të më shohë më; sytë e tu do të jenë mbi mua, por unë nuk do të jem më.

Not it will observe me an eye of sight eyes your [will be] on me and there not [will be] me.

9 Ashtu si reja davaritet dhe nuk duket më, kështu ai që zbret në Sheol nuk kthehet më; (Sheol h7585)

It vanishes a cloud and it has gone thus [one who] has gone down Sheol not he will come up. (Sheol h7585)

10 nuk do të kthehet më në shtëpinë e tij, dhe banesa e tij nuk do ta njohë më.

Not he will return again to house his and not it will acknowledge him again place his.

11 Prandaj nuk do ta mbaj gojën të mbyllur do të flas në ankthin e frymës time; do të ankohem në hidhërimin e shpirtit tim.

Also I not I will restrain mouth my I will speak in [the] distress of spirit my I will complain in [the] bitterness of soul my.

12 A jam vallë deti apo një përbindësh i detit që ti më ruan me një roje?

¿ [the] sea [am] I Or? [the] sea monster that you will set over me a guard.

13 Kur unë them: “Shtrati im do të më japë një lehtësim, shtroja ime do ta zbusë dhembjen time”,

If I said it will comfort me couch my it will carry in complaint my bed my.

14 ti më tremb me ëndrra dhe më tmerron me vegime;

And you will dismay me by dreams and from visions you will terrify me.

15 kështu shpirtit tim i parapëlqen të mbytet dhe të vdesë se sa të bëjë këtë jetë.

And it chose strangling self my death more than bones my.

16 Unë po shpërbëhem; nuk kam për të jetuar gjithnjë; lërmë të qetë; ditët e mia nuk janë veçse një frymë.

I reject not for ever I will live cease from me for [are] a breath days my.

17 Ç’është njeriu që ti ta bësh të madh dhe të kujdesesh për të,

What? [is] humankind that you will make great him and that you will set to him heart your.

18 dhe ta vizitosh çdo mëngjes duke e vënë në provë në çdo çast?

And you have visited him to mornings to moments you test him.

19 Kur do ta heqësh shikimin tënd nga unë dhe do të më lësh të përcjell pështymën time?

How long? not will you look away from me not will you let alone? me until swallow I spittle my.

20 Në rast se kam mëkatuar, çfarë të kam bërë ty, o rojtar i njerëzve? Pse më ke bërë objekt të goditjeve të tua, aq sa i jam bërë barrë vetes sime?

I have sinned what? do I do - to you O watcher of humankind why? have you set me to a target of you and I have become on myself a burden.

21 Pse nuk i fal shkeljet e mia dhe nuk e kapërcen paudhësinë time? Sepse shpejt do të jem pluhur; ti do të më kërkosh, por unë nuk do të jem më”.

And why? - not will you forgive transgression my so may you take away? iniquity my for now to the dust I will lie down and you will look for me and there not [will be] me.