Jobi 6

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Y Job respondió y dijo:

2 “Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

¡Si solo pudiera medirse mi pena, y ponerla en la balanza contra mi problema!

3 do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

Porque entonces su peso sería más que la arena de los mares, debido a esto mis palabras han sido cortadas.

4 Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

Porque las flechas del Todopoderoso están dentro de mí, y su veneno bebe mi espíritu, su ejército de temores se pone en orden contra mí.

5 Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

¿El asno de los campos emite su voz cuando tiene pasto? ¿O el buey hace sonidos sobre su comida?

6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

¿Tomará un hombre comida que no tenga sabor sin sal? ¿O hay algún sabor en la clara del huevo?

7 Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

Mi alma no desea tales cosas, son como enfermedades en mi comida.

8 Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

¡Si tan solo pudiera tener una respuesta a mi oración, y Dios me diera mi deseo!

9 Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

Si solo él se complaciera en terminar conmigo; ¡Y soltaría su mano para destruirme!

10 Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

Por lo tanto, todavía tendría consuelo y gozaría con los dolores de la muerte, porque siempre he respetado las palabras del Dios Santo.

11 Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

¿Tengo fuerzas para seguir esperando o tengo algún fin para estar esperando?

12 Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

¿Es mi fortaleza la fuerza de las piedras, o es mi carne de bronce?

13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

No tengo ayuda en mí mismo, y la sabiduría se me ha ido por completo.

14 Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

El que tiene el corazón cerrado contra su amigo que sufre, ha renunciado al temor del Todopoderoso.

15 Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

Mis amigos han sido desleales como un arroyo, como arroyos en los valles que llegan a su fin.

16 Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

Que son oscuros por el hielo y la nieve que cae en ellos;

17 por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

Bajo el ardiente sol se secan, y no llegan a nada debido al calor.

18 Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

Las caravanas de camellos se desvían de su camino; van al vacío y son destruidos.

19 Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

Las caravanas de camellos de Tema los buscaron y de Saba, los esperaban.

20 por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

Ellos vinieron, fueron avergonzados por su esperanza; y confundida su esperanza.

21 Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

Así son ustedes ahora; Ven mi triste condición y tienen miedo.

22 A ju kam thënë vallë: “Më jepni diçka” o “më bëni një dhuratë nga pasuria juaj”,

¿Dije, dame algo? o ¿Hacer un pago para mí de su riqueza?

23 ose “liromëni nga duart e armikut”, ose “më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën”?

¿O me sacas del poder de mi enemigo? o ¿Dar dinero para que me rescaten del poder de los malvados?

24 Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

Dame la enseñanza y estaré callado; Y hazme ver mi error.

25 Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

¡Qué agradables son las palabras rectas! ¿Pero qué prueba hay en tus argumentos?

26 Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

Mis palabras pueden parecer malas, pero las palabras de quien no tiene esperanza son para el viento.

27 Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

En verdad, ustedes echarían suerte sobre un huérfano, y capaz de vender a su propio amigo.

28 Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

Ahora pues, vuelvan sus ojos hacia mí, porque de verdad no diré lo que es falso en mi rostro.

29 Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

Deja que tu mente sea cambiada, y no tengas una mala opinión de mí; Sí, cambia, porque mi justicia todavía está en mí.

30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?”.

¿Hay mal en mi lengua? ¿No puede mi paladar discernir destrucción?