Jobi 6

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

И отвечал Иов и сказал:

2 “Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

о, если бы верно взвешены были вопли мои, и вместе с ними положили на весы страдание мое!

3 do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

Оно верно перетянуло бы песок морей! Оттого слова мои неистовы.

4 Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

Ибо стрелы Вседержителя во мне; яд их пьет дух мой; ужасы Божии ополчились против меня.

5 Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

Ревет ли дикий осел на траве? мычит ли бык у месива своего?

6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

Едят ли безвкусное без соли, и есть ли вкус в яичном белке?

7 Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

До чего не хотела коснуться душа моя, то составляет отвратительную пищу мою.

8 Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

О, когда бы сбылось желание мое и чаяние мое исполнил Бог!

9 Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

О, если бы благоволил Бог сокрушить меня, простер руку Свою и сразил меня!

10 Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

Это было бы еще отрадою мне, и я крепился бы в моей беспощадной болезни, ибо я не отвергся изречений Святаго.

11 Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

Что за сила у меня, чтобы надеяться мне? и какой конец, чтобы длить мне жизнь мою?

12 Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

Твердость ли камней твердость моя? и медь ли плоть моя?

13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

Есть ли во мне помощь для меня, и есть ли для меня какая опора?

14 Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

К страждущему должно быть сожаление от друга его, если только он не оставил страха к Вседержителю.

15 Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

Но братья мои неверны, как поток, как быстро текущие ручьи,

16 Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

которые черны от льда и в которых скрывается снег.

17 por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

Когда становится тепло, они умаляются, а во время жары исчезают с мест своих.

18 Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

Уклоняют они направление путей своих, заходят в пустыню и теряются;

19 Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

смотрят на них дороги Фемайские, надеются на них пути Савейские,

20 por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

но остаются пристыженными в своей надежде; приходят туда и от стыда краснеют.

21 Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

Так и вы теперь ничто: увидели страшное и испугались.

22 A ju kam thënë vallë: “Më jepni diçka” o “më bëni një dhuratë nga pasuria juaj”,

Говорил ли я: дайте мне, или от достатка вашего заплатите за меня;

23 ose “liromëni nga duart e armikut”, ose “më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën”?

и избавьте меня от руки врага, и от руки мучителей выкупите меня?

24 Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

Научите меня, и я замолчу; укажите, в чем я погрешил.

25 Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

Как сильны слова правды! Но что доказывают обличения ваши?

26 Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

Вы придумываете речи для обличения? На ветер пускаете слова ваши.

27 Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

Вы нападаете на сироту и роете яму другу вашему.

28 Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

Но прошу вас, взгляните на меня; буду ли я говорить ложь пред лицом вашим?

29 Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

Пересмотрите, есть ли неправда? пересмотрите, - правда моя.

30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?”.

Есть ли на языке моем неправда? Неужели гортань моя не может различить горечи?