Jobi 6

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Então Job respondeu,

2 “Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

“Oh, que minha angústia tenha sido pesada, e toda a minha calamidade está na balança!

3 do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

Por enquanto, seria mais pesado que a areia dos mares, portanto minhas palavras têm sido precipitadas.

4 Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

Pois as setas do Todo-Poderoso estão dentro de mim. Meu espírito bebe o veneno deles. Os terrores de Deus se puseram em ordem contra mim.

5 Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

O burro selvagem se suja quando tem capim? Ou será que o boi está em baixo sobre sua forragem?

6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

O que não tem sabor pode ser comido sem sal? Ou existe algum gosto na clara de um ovo?

7 Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

Minha alma se recusa a tocá-los. Eles são para mim um alimento tão repugnante.

8 Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

“Oh, que eu possa ter meu pedido, que Deus concederia a coisa que eu anseio,

9 Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

even que agradaria a Deus esmagar-me; que ele soltaria sua mão, e me cortaria!

10 Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

Que ainda seja meu consolo, sim, deixe-me exultar em dor que não poupa, que eu não neguei as palavras do Santo.

11 Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

Qual é a minha força, que eu deveria esperar? Qual é o meu fim, que eu deva ser paciente?

12 Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

Minha força é a força das pedras? Ou minha carne é de bronze?

13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

Isn não é que eu não tenha nenhuma ajuda em mim, que a sabedoria é afastada de mim?

14 Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

“Para aquele que está pronto para desmaiar, a gentileza deve ser mostrada por seu amigo; mesmo para aquele que abandona o medo do Todo-Poderoso.

15 Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

My os irmãos têm lidado enganosamente como um riacho, como o canal dos riachos que passam;

16 Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

which são pretas por causa do gelo, na qual a neve se esconde sozinha.

17 por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

Na estação seca, elas desaparecem. Quando está quente, eles são consumidos fora de seu lugar.

18 Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

As caravanas que viajam ao seu lado se afastam. Eles vão para o lixo, e perecem.

19 Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

As caravanas de Tema pareciam. As empresas de Sheba esperaram por eles.

20 por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

Eles estavam angustiados porque estavam confiantes. Eles chegaram lá, e ficaram confusos.

21 Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

Por enquanto, você não é nada. Você vê um terror, e tem medo.

22 A ju kam thënë vallë: “Më jepni diçka” o “më bëni një dhuratë nga pasuria juaj”,

Did Eu já disse: “Dê para mim”? ou, “Ofereça-me um presente de sua substância”...

23 ose “liromëni nga duart e armikut”, ose “më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën”?

ou, 'Deliver me from the adversary's hand? ou, “Me redimir da mão dos opressores?

24 Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

“Ensine-me, e eu me calarei. Faz com que eu entenda meu erro.

25 Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

Quão forçosas são as palavras de retidão! Mas sua reprovação, o que ela reprova?

26 Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

Do você pretende reprovar as palavras, já que os discursos de alguém que está desesperado são como vento?

27 Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

Sim, você até jogaria à sorte para os órfãos de pai, e faça mercadoria de seu amigo.

28 Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

Agora, portanto, tenha o prazer de olhar para mim, pois com certeza não vou mentir na sua cara.

29 Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

Favor retornar. Que não haja injustiça. Sim, voltar novamente. Minha causa é justa.

30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?”.

Existe injustiça em minha língua? Meu gosto não pode discernir coisas maliciosas?