Jobi 6

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

I odpowiedział Ijob, a rzekł:

2 “Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,

3 do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.

4 Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.

5 Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?

6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?

7 Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.

8 Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!

9 Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!

10 Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.

11 Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?

12 Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?

13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?

14 Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?

15 Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,

16 Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;

17 por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.

18 Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.

19 Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.

20 por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.

21 Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.

22 A ju kam thënë vallë: “Më jepni diçka” o “më bëni një dhuratë nga pasuria juaj”,

Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?

23 ose “liromëni nga duart e armikut”, ose “më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën”?

I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?

24 Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.

25 Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?

26 Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?

27 Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.

28 Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.

29 Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.

30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?”.

A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?