Jobi 6
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
respondens autem Iob dixit
2 “Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,
utinam adpenderentur peccata mea quibus iram merui et calamitas quam patior in statera
3 do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.
quasi harena maris haec gravior appareret unde et verba mea dolore sunt plena
4 Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.
quia sagittae Domini in me sunt quarum indignatio ebibit spiritum meum et terrores Domini militant contra me
5 Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?
numquid rugiet onager cum habuerit herbam aut mugiet bos cum ante praesepe plenum steterit
6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?
aut poterit comedi insulsum quod non est sale conditum aut potest aliquis gustare quod gustatum adfert mortem
7 Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.
quae prius tangere nolebat anima mea nunc prae angustia cibi mei sunt
8 Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!
quis det ut veniat petitio mea et quod expecto tribuat mihi Deus
9 Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!
et qui coepit ipse me conterat solvat manum suam et succidat me
10 Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.
et haec mihi sit consolatio ut adfligens me dolore non parcat nec contradicam sermonibus Sancti
11 Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?
quae est enim fortitudo mea ut sustineam aut quis finis meus ut patienter agam
12 Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?
nec fortitudo lapidum fortitudo mea nec caro mea aerea est
13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?
ecce non est auxilium mihi in me et necessarii quoque mei recesserunt a me
14 Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.
qui tollit ab amico suo misericordiam timorem Domini derelinquit
15 Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.
fratres mei praeterierunt me sicut torrens qui raptim transit in convallibus
16 Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,
qui timent pruinam inruet super eos nix
17 por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.
tempore quo fuerint dissipati peribunt et ut incaluerit solventur de loco suo
18 Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.
involutae sunt semitae gressuum eorum ambulabunt in vacuum et peribunt
19 Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,
considerate semitas Theman itinera Saba et expectate paulisper
20 por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.
confusi sunt quia speravi venerunt quoque usque ad me et pudore cooperti sunt
21 Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.
nunc venistis et modo videntes plagam meam timetis
22 A ju kam thënë vallë: “Më jepni diçka” o “më bëni një dhuratë nga pasuria juaj”,
numquid dixi adferte mihi et de substantia vestra donate mihi
23 ose “liromëni nga duart e armikut”, ose “më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën”?
vel liberate me de manu hostis et de manu robustorum eruite me
24 Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.
docete me et ego tacebo et si quid forte ignoravi instruite me
25 Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?
quare detraxistis sermonibus veritatis cum e vobis nullus sit qui possit arguere
26 Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?
ad increpandum tantum eloquia concinnatis et in ventum verba profertis
27 Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.
super pupillum inruitis et subvertere nitimini amicum vestrum
28 Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.
verumtamen quod coepistis explete praebete aurem et videte an mentiar
29 Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.
respondete obsecro absque contentione et loquentes id quod iustum est iudicate
30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?”.
et non invenietis in lingua mea iniquitatem nec in faucibus meis stultitia personabit
