Jobi 6

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

ヨブは答えて言った、

2 “Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

「どうかわたしの憤りが正しく量られ、同時にわたしの災も、はかりにかけられるように。

3 do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

そうすれば、これは海の砂よりも重いに相違ない。それゆえ、わたしの言葉が軽率であったのだ。

4 Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

全能者の矢が、わたしのうちにあり、わたしの霊はその毒を飲み、神の恐るべき軍勢が、わたしを襲い攻めている。

5 Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

野ろばは、青草のあるのに鳴くであろうか。牛は飼葉の上でうなるであろうか。

6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

味のない物は塩がなくて食べられようか。すべりひゆのしるは味があろうか。

7 Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

わたしの食欲はこれに触れることを拒む。これは、わたしのきらう食物のようだ。

8 Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

どうかわたしの求めるものが獲られるように。どうか神がわたしの望むものをくださるように。

9 Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

どうか神がわたしを打ち滅ぼすことをよしとし、み手を伸べてわたしを断たれるように。

10 Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

そうすれば、わたしはなお慰めを得、激しい苦しみの中にあっても喜ぶであろう。わたしは聖なる者の言葉を否んだことがないからだ。

11 Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

わたしにどんな力があって、なお待たねばならないのか。わたしにどんな終りがあるので、なお耐え忍ばねばならないのか。

12 Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

わたしの力は石の力のようであるのか。わたしの肉は青銅のようであるのか。

13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

まことに、わたしのうちに助けはなく、救われる望みは、わたしから追いやられた。

14 Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

その友に対するいつくしみをさし控える者は、全能者を恐れることをすてる。

15 Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

わが兄弟たちは谷川のように、過ぎ去る出水のように欺く。

16 Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

これは氷のために黒くなり、そのうちに雪が隠れる。

17 por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

これは暖かになると消え去り、暑くなるとその所からなくなる。

18 Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

隊商はその道を転じ、むなしい所へ行って滅びる。

19 Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

テマの隊商はこれを望み、シバの旅びとはこれを慕う。

20 por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

彼らはこれにたよったために失望し、そこに来てみて、あわてる。

21 Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

あなたがたは今わたしにはこのような者となった。あなたがたはわたしの災難を見て恐れた。

22 A ju kam thënë vallë: “Më jepni diçka” o “më bëni një dhuratë nga pasuria juaj”,

わたしは言ったことがあるか、『わたしに与えよ』と、あるいは『あなたがたの財産のうちからわたしのために、まいないを贈れ』と、

23 ose “liromëni nga duart e armikut”, ose “më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën”?

あるいは『あだの手からわたしを救い出せ』と、あるいは『しえたげる者の手からわたしをあがなえ』と。

24 Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

わたしに教えよ、そうすればわたしは黙るであろう。わたしの誤っている所をわたしに悟らせよ。

25 Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

正しい言葉はいかに力のあるものか。しかしあなたがたの戒めは何を戒めるのか。

26 Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

あなたがたは言葉を戒めうると思うのか。望みの絶えた者の語ることは風のようなものだ。

27 Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

あなたがたは、みなしごのためにくじをひき、あなたがたの友をさえ売り買いするであろう。

28 Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

今、どうぞわたしを見られよ、わたしはあなたがたの顔に向かって偽らない。

29 Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

どうぞ、思いなおせ、まちがってはならない。さらに思いなおせ、わたしの義は、なおわたしのうちにある。

30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?”.

わたしの舌に不義があるか。わたしの口は災をわきまえることができぬであろうか。