Jobi 6

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Alors Job répondit,

2 “Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

« Oh! si mon angoisse était pesée, et que toutes mes calamités soient mises dans la balance!

3 do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

Car maintenant, il serait plus lourd que le sable des mers, c'est pourquoi mes paroles ont été irréfléchies.

4 Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

Car les flèches du Tout-Puissant sont en moi. Mon esprit boit leur poison. Les terreurs de Dieu se sont dressées contre moi.

5 Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

L'âne sauvage braille-t-il quand il a de l'herbe? Ou le bœuf se penche-t-il sur son fourrage?

6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

Peut-on manger sans sel ce qui n'a pas de saveur? Ou y a-t-il un goût dans le blanc d'un œuf?

7 Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

Mon âme refuse de les toucher. Ils sont comme de la nourriture répugnante pour moi.

8 Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

« Oh, que je puisse avoir ma demande, que Dieu m'accorde la chose que je désire,

9 Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

même qu'il plairait à Dieu de m'écraser; qu'il lâche sa main, et me coupe!

10 Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

Qu'elle soit encore ma consolation, oui, laissez-moi exulter dans la douleur qui n'épargne pas, que je n'ai pas renié les paroles du Saint.

11 Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

Quelle est ma force, pour que j'attende? Quelle est ma fin, pour que je sois patient?

12 Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

Ma force est-elle la force des pierres? Ou ma chair est-elle de bronze?

13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

N'est-ce pas que je n'ai pas de secours en moi, que la sagesse est éloignée de moi?

14 Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

« A celui qui est prêt à s'évanouir, il faut que son ami fasse preuve de bonté; même à celui qui abandonne la crainte du Tout-Puissant.

15 Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

Mes frères ont agi de façon trompeuse comme un ruisseau, comme le canal des ruisseaux qui passent;

16 Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

qui sont noirs à cause de la glace, dans laquelle la neige se cache.

17 por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

Pendant la saison sèche, ils disparaissent. Quand il fait chaud, ils sont consommés hors de leur place.

18 Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

Les caravanes qui voyagent à côté d'eux se détournent. Ils montent dans le désert, et périssent.

19 Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

Les caravanes de Tema regardaient. Les compagnies de Saba les attendaient.

20 por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

Ils ont été affligés parce qu'ils étaient confiants. Ils sont arrivés là, et ont été confondus.

21 Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

Car maintenant vous n'êtes rien. Vous voyez une terreur, et vous avez peur.

22 A ju kam thënë vallë: “Më jepni diçka” o “më bëni një dhuratë nga pasuria juaj”,

Ai-je jamais dit: « Donne-moi »? ou « Offrez-moi un cadeau de votre substance »?

23 ose “liromëni nga duart e armikut”, ose “më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën”?

ou « Délivre-moi de la main de l'adversaire »? ou: « Délivre-moi de la main de l'oppresseur »?

24 Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

« Apprends-moi, et je me tairai. Fais-moi comprendre mon erreur.

25 Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

Quelle force ont les paroles de la droiture! Mais votre réprobation, que réprouve-t-elle?

26 Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

Avez-vous l'intention de réprouver les mots, puisque les discours de celui qui est désespéré sont comme du vent?

27 Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

Oui, vous tireriez même au sort pour l'orphelin, et faire de votre ami une marchandise.

28 Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

Maintenant, regardez-moi avec plaisir, car je ne te mentirai pas en face.

29 Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

Veuillez retourner. Qu'il n'y ait pas d'injustice. Oui, revenez encore. Ma cause est juste.

30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?”.

Y a-t-il de l'injustice sur ma langue? Mon goût ne peut-il pas discerner des choses malicieuses?