Jobi 6

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Bvt Iob answered, and said,

2 “Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

Oh that my griefe were well weighed, and my miseries were layed together in the balance.

3 do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

For it woulde be nowe heauier then the sande of the sea: therefore my wordes are swallowed vp.

4 Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

For the arrowes of the Almightie are in me, the venime whereof doeth drinke vp my spirit, and the terrours of God fight against me.

5 Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

Doeth the wilde asse bray when he hath grasse? or loweth the oxe when he hath fodder?

6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

That which is vnsauerie, shall it be eaten without salt? or is there any taste in the white of an egge?

7 Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

Such things as my soule refused to touch, as were sorowes, are my meate.

8 Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

Oh that I might haue my desire, and that God would grant me the thing that I long for!

9 Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

That is, that God would destroy me: that he would let his hand go, and cut me off.

10 Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

Then should I yet haue comfort, (though I burne with sorowe, let him not spare) because I haue not denyed the wordes of the Holy one.

11 Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

What power haue I that I should endure? or what is mine end, if I should prolong my life?

12 Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

Is my strength the strength of stones? or is my flesh of brasse?

13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

Is it not so, that there is in me no helpe? and that strength is taken from me?

14 Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

He that is in miserie, ought to be comforted of his neighbour: but men haue forsaken the feare of the Almightie.

15 Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

My brethre haue deceiued me as a brook, and as the rising of the riuers they passe away.

16 Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

Which are blackish with yee, and wherein the snowe is hid.

17 por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

But in time they are dryed vp with heate and are consumed: and when it is hote they faile out of their places,

18 Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

Or they depart from their way and course, yea, they vanish and perish.

19 Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

They that go to Tema, considered them, and they that goe to Sheba, waited for them.

20 por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

But they were confounded: when they hoped, they came thither and were ashamed.

21 Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

Surely nowe are ye like vnto it: ye haue seene my fearefull plague, and are afraide.

22 A ju kam thënë vallë: “Më jepni diçka” o “më bëni një dhuratë nga pasuria juaj”,

Was it because I said, Bring vnto me? or giue a rewarde to me of your substance?

23 ose “liromëni nga duart e armikut”, ose “më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën”?

And deliuer me from the enemies hande, or ransome me out of the hand of tyrants?

24 Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

Teach me, and I wil hold my tongue: and cause me to vnderstande, wherein I haue erred.

25 Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

Howe stedfast are the wordes of righteousnes? and what can any of you iustly reproue?

26 Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

Doe ye imagine to reproue wordes, that the talke of the afflicted should be as the winde?

27 Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

Ye make your wrath to fall vpon the fatherlesse, and dig a pit for your friende.

28 Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

Nowe therefore be content to looke vpon me: for I will not lie before your face.

29 Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

Turne, I pray you, let there be none iniquitie: returne, I say, and ye shall see yet my righteousnesse in that behalfe.

30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?”.

Is there iniquitie in my tongue? doeth not my mouth feele sorowes?