Jobi 6

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Then Job responded:

2 “Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

“If my grief could be weighed and my troubles placed on the scales

3 do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

they would be heavier than the sand of the sea. That's why I spoke so rashly.

4 Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

For the arrows of the Almighty are in me; their poison saps my spirit. God's terrors are lined up against me.

5 Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

Don't wild donkeys bray when their grass is gone? Don't cattle groan when they don't have food!

6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

Can something that's tasteless be eaten without salt? Is there any taste in the white of an egg?

7 Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

I just can't touch any food—even the thought makes me feel sick!

8 Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

Oh, if only I could have what I really want, that God would give me what I most desire—

9 Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

that God would be willing to crush me to death, that he would just let me die!

10 Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

But it still comforts me to know, making me happy through the never-ending pain, that I have never rejected the words of God.

11 Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

Why should I go on waiting when I don't have the strength? Why should I keep going when I don't know what is going to happen to me?

12 Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

Am I as strong as rock? Am I made out of bronze?

13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

How can I help myself now that any chance of success is ripped away from me?

14 Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

Anyone who isn't kind to a friend has given up respecting the Almighty.

15 Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

My brothers have acted as deceptively as a desert stream, rushing waters in the desert that vanish.

16 Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

The stream floods when it is full of dark ice and melting snow,

17 por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

but in the heat it dries up and disappears, vanishing from where it once was.

18 Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

Camel caravans turn aside to look for water, but don't find any and they die.

19 Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

Caravans from Tema looked, travelers from Sheba were confident,

20 por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

but their hopes were dashed—they came and found nothing.

21 Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

Now you are no help, just like that—you see my trouble and you're afraid.

22 A ju kam thënë vallë: “Më jepni diçka” o “më bëni një dhuratë nga pasuria juaj”,

Have I asked you for anything? Have I told you to bribe anyone for me from your wealth?

23 ose “liromëni nga duart e armikut”, ose “më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën”?

Have I asked you to rescue me from an enemy? Have I told you to save me from my oppressors?

24 Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

Explain this to me, and I'll be quiet. Show me where I'm wrong.

25 Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

Honest words are painful, but what do your arguments prove?

26 Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

Are you going to argue over what I said, when the words of someone in despair should be left to blow away in the wind?

27 Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

You would play dice to win an orphan; you would bargain away your friend!

28 Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

Look me in the eye and see if I'm lying to your face!

29 Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

Don't talk like this! Don't be unjust! What I'm saying is right.

30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?”.

I'm not telling lies—don't you think I wouldn't know if I was wrong?”