Jobi 6
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
Then Job replied:
2 “Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,
“If only my grief could be weighed and placed with my calamity on the scales.
3 do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.
For then it would outweigh the sand of the seas— no wonder my words have been rash.
4 Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.
For the arrows of the Almighty have pierced me; my spirit drinks in their poison; the terrors of God are arrayed against me.
5 Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?
Does a wild donkey bray over fresh grass, or an ox low over its fodder?
6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?
Is tasteless food eaten without salt, or is there flavor in the white of an egg?
7 Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.
My soul refuses to touch them; they are loathsome food to me.
8 Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!
If only my request were granted and God would fulfill my hope:
9 Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!
that God would be willing to crush me, to unleash His hand and cut me off!
10 Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.
It still brings me comfort, and joy through unrelenting pain, that I have not denied the words of the Holy One.
11 Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?
What strength do I have, that I should still hope? What is my future, that I should be patient?
12 Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?
Is my strength like that of stone, or my flesh made of bronze?
13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?
Is there any help within me now that success is driven from me?
14 Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.
A despairing man should have the kindness of his friend, even if he forsakes the fear of the Almighty.
15 Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.
But my brothers are as faithless as wadis, as seasonal streams that overflow,
16 Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,
darkened because of the ice and the inflow of melting snow,
17 por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.
but ceasing in the dry season and vanishing from their channels in the heat.
18 Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.
Caravans turn aside from their routes; they go into the wasteland and perish.
19 Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,
The caravans of Tema look for water; the travelers of Sheba hope to find it.
20 por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.
They are confounded because they had hoped; their arrival brings disappointment.
21 Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.
For now you are of no help; you see terror, and you are afraid.
22 A ju kam thënë vallë: “Më jepni diçka” o “më bëni një dhuratë nga pasuria juaj”,
Have I ever said, ‘Give me something; offer me a bribe from your wealth;
23 ose “liromëni nga duart e armikut”, ose “më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën”?
deliver me from the hand of the enemy; redeem me from the grasp of the ruthless’?
24 Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.
Teach me, and I will be silent. Help me understand how I have erred.
25 Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?
How painful are honest words! But what does your argument prove?
26 Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?
Do you intend to correct my words, and treat as wind my cry of despair?
27 Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.
You would even cast lots for an orphan and barter away your friend.
28 Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.
But now, please look at me. Would I lie to your face?
29 Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.
Reconsider; do not be unjust. Reconsider, for my righteousness is at stake.
30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?”.
Is there iniquity on my tongue? Can my mouth not discern malice?
