Jobi 6

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

約伯回答說：

2 “Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

惟願我的煩惱稱一稱， 我一切的災害放在天平裏；

3 do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

現今都比海沙更重， 所以我的言語急躁。

4 Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

因全能者的箭射入我身； 其毒，我的靈喝盡了； 上帝的驚嚇擺陣攻擊我。

5 Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

野驢有草豈能叫喚？ 牛有料豈能吼叫？

6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

物淡而無鹽豈可吃嗎？ 蛋青有甚麼滋味呢？

7 Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

看為可厭的食物， 我心不肯挨近。

8 Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

惟願我得着所求的， 願上帝賜我所切望的；

9 Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

就是願上帝把我壓碎， 伸手將我剪除。

10 Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

我因沒有違棄那聖者的言語， 就仍以此為安慰， 在不止息的痛苦中還可踴躍。

11 Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

我有甚麼氣力使我等候？ 我有甚麼結局使我忍耐？

12 Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

我的氣力豈是石頭的氣力？ 我的肉身豈是銅的呢？

13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

在我豈不是毫無幫助嗎？ 智慧豈不是從我心中趕出淨盡嗎？

14 Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

那將要灰心、離棄全能者、 不敬畏上帝的人， 他的朋友當以慈愛待他。

15 Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

我的弟兄詭詐，好像溪水， 又像溪水流乾的河道。

16 Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

這河因結冰發黑， 有雪藏在其中；

17 por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

天氣漸暖就隨時消化， 日頭炎熱便從原處乾涸。

18 Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

結伴的客旅離棄大道， 順河偏行，到荒野之地死亡。

19 Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

提瑪結伴的客旅瞻望； 示巴同夥的人等候。

20 por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

他們因失了盼望就抱愧， 來到那裏便蒙羞。

21 Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

現在你們正是這樣， 看見驚嚇的事便懼怕。

22 A ju kam thënë vallë: “Më jepni diçka” o “më bëni një dhuratë nga pasuria juaj”,

我豈說：請你們供給我， 從你們的財物中送禮物給我？

23 ose “liromëni nga duart e armikut”, ose “më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën”?

豈說：拯救我脫離敵人的手嗎？ 救贖我脫離強暴人的手嗎？

24 Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

請你們教導我，我便不作聲； 使我明白在何事上有錯。

25 Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

正直的言語力量何其大！ 但你們責備是責備甚麼呢？

26 Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

絕望人的講論既然如風， 你們還想要駁正言語嗎？

27 Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

你們想為孤兒拈鬮， 以朋友當貨物。

28 Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

現在請你們看看我， 我決不當面說謊。

29 Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

請你們轉意，不要不公； 請再轉意，我的事有理。

30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?”.

我的舌上豈有不義嗎？ 我的口裏豈不辨奸惡嗎？