Jobi 5

1 “Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?

Nämn mig en, hvad gäller, om du någon finner; och se dig om någorstäds efter en helig.

2 Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.

Men en dåra dräper väl vreden, och en ovisan dödar nitet.

3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.

Jag såg en dåra väl rotad, och jag bannade straxt hans huse:

4 Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.

Hans barn skola vara fjerran ifrå helsone, och skola varda sönderkrossade i porten, der ingen hjelpare är.

5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.

Hans säd skall den hungrige uppäta, och de väpnade skola taga henne; och hans gods skola de törstige utsupa.

6 Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;

Förty vedermödan går icke upp af jordene, och olyckan växer icke upp af åkrenom;

7 por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.

Utan menniskan varder född till olycko, såsom foglarna till att flyga.

8 Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,

Dock vill jag nu tala om Gud, och handla om honom;

9 atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,

Som gör mägtig ting, de der icke ransakas kunna; och under, som icke räknas kunna;

10 që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;

Den der regn gifver på jordena, och låter vatten komma på markena;

11 që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.

Den der upphöjer de nedriga, och upphjelper de förtryckta.

12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;

Han gör deras anslag, som listige äro till intet, att deras hand intet kan uträtta.

13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.

Han begriper de visa i deras listighet, och gör de klokas råd till galenskap;

14 Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;

Att de om dagen löpa i mörkrena, och famla om middagen såsom om nattena.

15 por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.

Och han hjelper den fattiga ifrå svärdet, och ifrå deras mun; och utu dens väldigas hand;

16 Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.

Och är dens fattigas tröst, att orättfärdigheten måste hålla sin mun till.

17 Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;

Si, salig är den menniska, den Gud straffar; derföre förkasta icke dens Allsmägtigas tuktan.

18 sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.

Ty han sargar, och läker; han slår, och hans hand helar.

19 Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.

Utaf sex bedröfvelser frälsar han dig, och i den sjunde kommer intet ondt vid dig.

20 Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.

I dyr tid frälsar han dig ifrå döden, och i stridene ifrå svärdsens hand.

21 Do t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.

Han skall skyla dig för tungones gissel, att du icke skall frukta för förderf, då det kommer.

22 Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;

Uti förderf och hunger skall du le, och icke frukta för vilddjuren i landena;

23 sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.

Utan ditt förbund skall vara med stenom på markene; och vilddjuren i landena skola hålla frid med dig.

24 Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.

Och du skall förnimma, att din hydda hafver frid, och skall försörja dina boning, och icke synda;

25 Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.

Och skall förnimma, att din säd skall varda mycken, och dine efterkommande såsom gräs på jordene;

26 Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.

Och skall i ålderdomen komma till grafva, såsom en hvetekärfve införd varder, i rättom tid.

27 Ja ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito”.

Si, det hafve vi ransakat, och det är så; hör dertill, och rätta dig derefter.