< Jobi 5 >

1 “Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?
Призови же, аще кто тя услышит, или аще кого от святых Ангел узриши.
2 Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.
Безумнаго бо убивает гнев, заблуждшаго же умерщвляет рвение.
3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.
Аз же видех безумных укореняющихся, но абие поядено бысть их жилище.
4 Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.
Далече да будут сынове их от спасения, и да сотрутся при дверех хуждших, и не будет изимаяй.
5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.
Иже бо они собраша, праведницы поядят, сами же от зол не изяти будут: изможденна буди крепость их.
6 Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;
Не имать бо от земли изыти труд, ни от гор прозябнути болезнь:
7 por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.
но человек раждается на труд, птенцы же суповы высоко парят.
8 Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,
Обаче же аз помолюся Богови, Господа же всех Владыку призову,
9 atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,
Творящаго велия и неизследимая, славная же и изрядная, имже несть числа:
10 që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;
дающаго дождь на землю, посылающаго воду на поднебесную:
11 që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.
возносящаго смиренныя на высоту и погибшыя воздвизающаго во спасение:
12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;
расточающаго советы лукавых, да не сотворят руце их истины.
13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.
Уловляяй премудрых в мудрости их, совет же коварных разори.
14 Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;
Во дни обымет их тма, в полудне же да осяжут якоже в нощи,
15 por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.
и да погибнут на брани: немощный же да изыдет из руки сильнаго.
16 Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.
Буди же немощному надежда, неправеднаго же уста да заградятся.
17 Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;
Блажен же человек, егоже обличи Бог, наказания же Вседержителева не отвращайся:
18 sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.
Той бо болети творит и паки возставляет: порази, и руце Его изцелят:
19 Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.
шестижды от бед измет тя, в седмем же не коснеттися зло:
20 Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.
во гладе избавит тя от смерти, на брани же из руки железа изрешит тя:
21 Do t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.
от бича языка скрыет тя, и не убоишися от зол находящих:
22 Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;
неправедным и беззаконным посмеешися, от дивиих же зверей не убоишися,
23 sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.
зане с камением дивиим завет твой: зверие бо дивии примирятся тебе.
24 Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.
Потом уразумееши, яко в мире будет дом твой, жилище же храмины твоея не имать согрешити:
25 Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.
уразумееши же, яко много семя твое, и чада твоя будут яко весь злак селный:
26 Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.
внидеши же во гроб якоже пшеница созрелая во время пожатая, или якоже стог гумна во время свезенный.
27 Ja ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito”.
Се, сия сице изследихом: сия суть, яже слышахом: ты же разумей себе, аще что сотворил еси.

< Jobi 5 >