Jobi 5

1 “Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?

Chama agora; ha alguem que te responda? e para qual dos sanctos te virarás?

2 Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.

Porque a ira destroe o louco; e o zelo mata o tolo.

3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.

Bem vi eu o louco lançar raizes; porém logo amaldiçoei a sua habitação.

4 Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.

Seus filhos estão longe da salvação; e são despedaçados ás portas, e não ha quem os livre.

5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.

A sua sega a devora o faminto, e até d'entre os espinhos a tira; e o salteador traga a sua fazenda.

6 Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;

Porque do pó não procede a afflicção, nem da terra brota o trabalho.

7 por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.

Mas o homem nasce para o trabalho, como as faiscas das brazas se levantam para voarem.

8 Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,

Porém eu buscaria a Deus; e a Elle dirigiria a minha falla.

9 atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,

Elle faz coisas tão grandiosas, que se não podem esquadrinhar; e tantas maravilhas, que se não podem contar.

10 që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;

Que dá a chuva sobre a terra, e envia aguas sobre os campos,

11 që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.

Para pôr aos abatidos n'um logar alto: e para que os enlutados se exaltem na salvação.

12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;

Elle aniquila as imaginações dos astutos, para que as suas mãos não possam levar coisa alguma a effeito.

13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.

Elle apanha os sabios na sua propria astucia; e o conselho dos perversos se precipita.

14 Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;

Elles de dia encontrem as trevas; e ao meio dia andem como de noite, ás apalpadelas.

15 por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.

Porém ao necessitado livra da espada, e da bocca d'elles, e da mão do forte.

16 Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.

Assim ha esperança para o pobre; e a iniquidade tapa a sua bocca.

17 Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;

Eis que bemaventurado é o homem a quem Deus castiga; pois não desprezes o castigo do Todo-poderoso.

18 sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.

Porque elle faz a chaga, e elle mesmo a liga: elle fere, e as suas mãos curam.

19 Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.

Em seis angustias te livrará; e na setima o mal te não tocará.

20 Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.

Na fome te livrará da morte; e na guerra da violencia da espada.

21 Do t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.

Do açoite da lingua estarás encoberto; e não temerás a assolação, quando vier.

22 Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;

Da assolação e da fome te rirás, e os animaes da terra não temerás.

23 sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.

Porque até com as pedras do campo terás a tua alliança; e os animaes do campo serão pacificos comtigo.

24 Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.

E saberás que a tua tenda está em paz; e visitarás a tua habitação, e não falharás.

25 Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.

Tambem saberás que se multiplicará a tua semente e a tua posteridade como a herva da terra.

26 Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.

Na velhice virás á sepultura, como se recolhe o feixe de trigo a seu tempo.

27 Ja ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito”.

Eis que isto já o havemos inquirido, e assim é; ouve-o, e medita n'isso para teu bem.