< Jobi 5 >

1 “Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?
voca ergo si est qui tibi respondeat et ad aliquem sanctorum convertere
2 Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.
vere stultum interficit iracundia et parvulum occidit invidia
3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.
ego vidi stultum firma radice et maledixi pulchritudini eius statim
4 Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.
longe fient filii eius a salute et conterentur in porta et non erit qui eruat
5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.
cuius messem famelicus comedet et ipsum rapiet armatus et ebibent sitientes divitias eius
6 Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;
nihil in terra sine causa fit et de humo non orietur dolor
7 por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.
homo ad laborem nascitur et avis ad volatum
8 Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,
quam ob rem ego deprecabor Dominum et ad Deum ponam eloquium meum
9 atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,
qui facit magna et inscrutabilia et mirabilia absque numero
10 që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;
qui dat pluviam super faciem terrae et inrigat aquis universa
11 që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.
qui ponit humiles in sublimi et maerentes erigit sospitate
12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;
qui dissipat cogitationes malignorum ne possint implere manus eorum quod coeperant
13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.
qui adprehendit sapientes in astutia eorum et consilium pravorum dissipat
14 Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;
per diem incurrent tenebras et quasi in nocte sic palpabunt in meridie
15 por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.
porro salvum faciet a gladio oris eorum et de manu violenti pauperem
16 Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.
et erit egeno spes iniquitas autem contrahet os suum
17 Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;
beatus homo qui corripitur a Domino increpationem ergo Domini ne reprobes
18 sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.
quia ipse vulnerat et medetur percutit et manus eius sanabunt
19 Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.
in sex tribulationibus liberabit te et in septima non tanget te malum
20 Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.
in fame eruet te de morte et in bello de manu gladii
21 Do t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.
a flagello linguae absconderis et non timebis calamitatem cum venerit
22 Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;
in vastitate et fame ridebis et bestiam terrae non formidabis
23 sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.
sed cum lapidibus regionum pactum tuum et bestiae terrae pacificae erunt tibi
24 Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.
et scies quod pacem habeat tabernaculum tuum et visitans speciem tuam non peccabis
25 Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.
scies quoque quoniam multiplex erit semen tuum et progenies tua quasi herba terrae
26 Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.
ingredieris in abundantia sepulchrum sicut infertur acervus in tempore suo
27 Ja ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito”.
ecce hoc ut investigavimus ita est quod auditum mente pertracta

< Jobi 5 >