Jobi 5

1 “Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?

“Rele koulye a; èske gen moun ki pou reponn? A kilès nan sen fidèl yo ke ou va vire?

2 Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.

Paske rankin va touye moun ki plen foli, e jalouzi va touye moun senp lan.

3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.

Mwen te wè moun san konprann ki t ap pran rasin, e byen vit, mwen te denonse kay li.

4 Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.

Fis li yo pa jwenn sekirite ditou; menm nan pòtay la, yo oprime, ni pa gen moun pou delivre yo.

5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.

Moun grangou yo devore rekòlt li, e mennen l yon kote plen pikan. Epi pelen an rete ovèt pou sezi tout byen yo.

6 Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;

Paske malè pa sòti nan pousyè, ni gwo twoub pa pouse soti nan tè;

7 por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.

paske lòm fèt pou gwo twoub, tankou etensèl dife vole anlè.

8 Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,

“Men pou mwen, mwen ta chache Bondye, pou m ta plede kòz mwen devan Bondye.

9 atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,

Bondye Ki konn fè gwo bagay ki depase konesans lan; mèvèy ki pa kab menm konte yo.

10 që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;

Li bay lapli sou tè a, e voye dlo sou chan yo,

11 që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.

Jiskaske Li leve sila ki enb yo, e sila ki an dèy yo, li leve bay sekou.

12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;

Li anile manèv a sila ki gen riz yo pou men yo pa reyisi.

13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.

Li kaptire saj yo nan pwòp riz pa yo, e konsèy a moun k ap twonpe moun nan vin kontrekare byen vit.

14 Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;

Nan gwo lajounen, yo jwenn ak tenèb, e yo egare gwo midi tankou se te lannwit.

15 por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.

Men li sove yo de nepe a pwop bouch yo, e menm malere a chape nan men pwisan an.

16 Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.

Akoz sa, sila ki san sekou a gen espwa, e inikite oblije pe bouch li.

17 Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;

“Gade byen kijan nonm ke Bondye bay chatiman an gen kè kontan. Konsa, pa meprize disiplin Toupwisan an.

18 sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.

Paske se Li menm ki blese, e se Li menm ki retire blesè a; Li fè donmaj la, e pwòp men L ki geri l.

19 Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.

Soti sis fwa, Li va delivre ou de twoub ou yo; Menm nan sèt fwa, mal la p ap kab touche ou.

20 Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.

Nan gwo grangou Li va delivre ou devan lanmò, e nan lagè, devan pouvwa nepe a.

21 Do t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.

Ou va pwoteje devan blese a lang lan, e ou p ap pè vyolans lan lè l vin parèt.

22 Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;

Ou va ri devan vyolans ak grangou, e ou p ap pè bèt sovaj yo.

23 sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.

Paske ou va fè alyans ak wòch chan yo, e bèt sovaj yo va anpè avèk ou.

24 Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.

Ou va konnen ke tant ou an pwoteje, paske ou va vizite lakay ou san krent ni pèt.

25 Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.

Anplis, ou va konnen ke desandan ou yo va anpil, e sila ki sòti nan ou yo anpil tankou zèb latè.

26 Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.

Ou va rive nan tonbo a ak tout fòs ou, tankou gwo sak ble nan sezon li.

27 Ja ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito”.

Gade sa byen; nou te fè ankèt li, e se konsa li ye. Tande sa e konnen l pou kont ou.”