< Jobi 5 >

1 “Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?
Rufe doch! Ist einer, der dir antwortet? Und an welchen von den Heiligen willst du dich wenden?
2 Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.
Denn den Toren erwürgt der Zorn, und den Einfältigen tötet der Eifer.
3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.
Ich selbst habe einen Toren gesehen, der Wurzel schlug; sobald ich aber sein Gehöft verfluchte,
4 Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.
waren seine Söhne vom Glück verlassen und wurden unterdrückt im Tore, und niemand rettete sie;
5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.
seine Ernte fraß der Hungrige und nahm sie ihm aus den Dornen heraus, und sein Vermögen schnappten die Habgierigen weg.
6 Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;
Denn Unglück wächst nicht aus dem Staub hervor, und Unheil sproßt nicht aus der Erde;
7 por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.
sondern der Mensch ist zum Unglück geboren, wie die Funken aufwärts fliegen.
8 Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,
Aber doch würde ich Gott suchen und meine Rede an ihn richten,
9 atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,
der große, unerforschliche Dinge tut, Wunder ohne Zahl:
10 që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;
Er gießt Regen auf die Erde und sendet Wasser über die Fluren;
11 që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.
er erhöht die Niedrigen und die Leidtragenden erlangen das Heil;
12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;
er vereitelt die Anschläge der Listigen, daß ihre Hand nicht helfen kann;
13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.
er fängt die Weisen in ihrer Klugheit, und der Verschmitzten Rat überstürzt sich selbst;
14 Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;
bei Tage stoßen sie an wie im Dunkel und tappen zu Mittag wie in der Nacht.
15 por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.
Aber den Armen errettet er vom Schwert und aus ihrem Maul und den Bedürftigen aus der Hand des Starken,
16 Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.
daß der Geringe Hoffnung faßt und die Frechheit ihr Maul verschließt.
17 Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;
Siehe, wohl dem Menschen, den Gott straft! Darum verwirf die Züchtigung des Allmächtigen nicht!
18 sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.
Denn er verwundet und verbindet, er zerschlägt und seine Hand heilt.
19 Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.
In sechs Trübsalen wird er dich erretten, und in sieben wird dich kein Leid berühren:
20 Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.
In Hungersnot wird er dich vom Tode erlösen und im Kriege von dem Schwert;
21 Do t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.
vor der Geißel der Zunge wirst du geborgen sein und wirst Gewalttätigkeit nicht fürchten, wenn sie kommt;
22 Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;
der Verwüstung und Dürre wirst du lachen und vor den wilden Tieren nicht erschrecken;
23 sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.
denn mit den Steinen des Feldes stehst du im Bunde, und die Tiere des Feldes halten Frieden mit dir.
24 Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.
Du wirst erfahren, daß dein Zelt sicher ist, und untersuchst du deine Wohnung, so fehlt dir nichts.
25 Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.
Du wirst erfahren, daß dein Same zahlreich wird und deine Sprößlinge wie das Gras auf Erden.
26 Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.
Du wirst in gutem Alter begraben werden, wie man Garben einbringt zu ihrer Zeit.
27 Ja ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito”.
Siehe, das haben wir erforscht, so ist es; vernimm es und merke es dir wohl!

< Jobi 5 >