Jobi 5

1 “Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?

Crie maintenant! Y aura-t-il quelqu'un qui te réponde? Et vers lequel des saints te tourneras-tu?

2 Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.

La colère tue l'insensé, et le dépit fait mourir celui qui est destitué de sens;

3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.

J'ai vu l'insensé étendant ses racines, mais soudain j'ai maudit sa demeure.

4 Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.

Ses fils sont loin de tout secours, ils sont écrasés à la porte, et personne ne les délivre;

5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.

L'affamé dévore sa moisson; il la lui prend à travers les épines de sa haie; l'homme altéré convoite ses biens.

6 Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;

Car la souffrance ne sort pas de la poussière, et la peine ne germe pas du sol,

7 por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.

De sorte que l'homme soit né pour la peine, comme l'étincelle pour voler en haut.

8 Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,

Mais moi, j'aurais recours à Dieu, et j'adresserais ma parole à Dieu,

9 atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,

Qui fait de grandes choses qu'on ne peut sonder, de merveilleuses choses qu'on ne peut compter;

10 që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;

Qui répand la pluie sur la face de la terre, et qui envoie les eaux sur la face des champs;

11 që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.

Qui met en haut ceux qui sont abaissés, et ceux qui sont en deuil au faîte du bonheur;

12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;

Qui dissipe les projets des hommes rusés, et leurs mains ne viennent à bout de rien;

13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.

Qui prend les sages dans leurs propres ruses, et le dessein des pervers est renversé.

14 Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;

De jour, ils rencontrent les ténèbres, et, comme dans la nuit, ils tâtonnent en plein midi;

15 por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.

Et il délivre le pauvre de l'épée de leur bouche, et de la main des puissants.

16 Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.

Et il y a une espérance pour les malheureux, et la méchanceté a la bouche fermée.

17 Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;

Voici, heureux l'homme que Dieu châtie! Ne méprise donc pas la correction du Tout-Puissant.

18 sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.

Car c'est lui qui fait la plaie et la bande; il blesse et ses mains guérissent.

19 Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.

Dans six détresses, il te délivrera; et dans sept, le mal ne te touchera point.

20 Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.

En temps de famine, il te garantira de la mort, et en temps de guerre, du tranchant de l'épée.

21 Do t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.

Tu seras à couvert du fléau de la langue, et tu n'auras point peur de la désolation, quand elle arrivera.

22 Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;

Tu riras de la dévastation et de la famine, et tu n'auras pas peur des bêtes de la terre;

23 sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.

Car tu auras un pacte avec les pierres des champs, et les bêtes des champs seront en paix avec toi.

24 Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.

Et tu verras la prospérité dans ta tente: tu visiteras tes pâturages,

25 Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.

Et rien ne t'y manquera; et tu verras ta postérité croissante, et tes descendants pareils à l'herbe de la terre.

26 Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.

Tu entreras mûr dans le tombeau, comme une gerbe qu'on emporte en son temps.

27 Ja ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito”.

Voilà, nous avons examiné la chose; elle est ainsi, écoute cela, et fais-en ton profit.