Jobi 5

1 “Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?

Crie maintenant; y aura-t-il quelqu'un qui te réponde? et vers qui d'entre les saints te tourneras-tu?

2 Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.

Certainement la colère tue le fou, et le dépit fait mourir le sot.

3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.

J'ai vu le fou qui s'enracinait, mais j'ai aussitôt maudit sa demeure.

4 Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.

Ses enfants, bien loin de trouver de la sûreté, sont écrasés aux portes, et personne ne les délivre.

5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.

Sa moisson est dévorée par l'affamé, qui même la ravit d'entre les épines; et le voleur engloutit leurs biens.

6 Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;

Or le tourment ne sort pas de la poussière, et le travail ne germe pas de la terre;

7 por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.

Quoique l'homme naisse pour être agité, comme les étincelles pour voler en haut.

8 Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,

Mais moi, j'aurais recours au [Dieu] Fort, et j'adresserais mes paroles à Dieu,

9 atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,

Qui fait des choses si grandes qu'on ne les peut sonder, [et] tant de choses merveilleuses, qu'il est impossible de les compter.

10 që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;

Qui répand la pluie sur la face de la terre, et qui envoie les eaux sur les campagnes.

11 që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.

Qui élève ceux qui sont bas, et qui fait que ceux qui sont en deuil sont en sûreté dans une haute retraite.

12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;

Il dissipe les pensées des hommes rusés, de sorte qu'ils ne viennent point à bout de leurs entreprises.

13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.

Il surprend les sages en leur ruse, et le conseil des méchants est renversé.

14 Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;

De jour ils rencontrent les ténèbres, et ils marchent à tâtons en plein midi, comme dans la nuit.

15 por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.

Mais il délivre le pauvre de [leur] épée, de leur bouche, et de la main de l'homme puissant.

16 Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.

Ainsi il arrive au pauvre ce qu'il a espéré, mais l'iniquité a la bouche fermée.

17 Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;

Voilà, ô que bienheureux est celui que Dieu châtie! ne rejette donc point le châtiment du Tout-puissant.

18 sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.

Car c'est lui qui fait la plaie, et qui la bande; il blesse, et ses mains guérissent.

19 Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.

Il te délivrera dans six afflictions, et à la septième le mal ne te touchera point.

20 Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.

En temps de famine il te garantira de la mort, et en temps de guerre [il te préservera] de l'épée.

21 Do t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.

Tu seras à couvert du fléau de la langue, et tu n'auras point peur du pillage quand il arrivera;

22 Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;

Tu riras durant le pillage et durant la famine, et tu n'auras point peur des bêtes sauvages.

23 sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.

Même tu feras accord avec les pierres des champs, tu seras en paix avec les bêtes sauvages.

24 Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.

Tu connaîtras que la prospérité sera dans ta tente; tu pourvoiras à ta demeure, et tu n'y seras point trompé.

25 Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.

Et tu verras croître ta postérité et tes descendants, comme l'herbe de la terre.

26 Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.

Tu entreras au sépulcre en vieillesse, comme un monceau de gerbes s'entasse en sa saison.

27 Ja ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito”.

Voilà, nous avons examiné cela, et il est ainsi; écoute-le, et le sache pour ton bien.